Saint-Ours – Saint-Bonnet-près-Orcival, 27,2 km, 585 ↑, 542 ↓, Δ 855m

21 juli 2021 - Saint-Bonnet-près-Orcival, Frankrijk

We ontbijten aan een picknicktafel bij de receptie: we moeten wachten tot die opengaat want hebben gisteren nog niet betaald. Dat biedt dan wel weer de mogelijkheid echte koffie te drinken.

Het is weer stralend weer en we pikken al snel de GR441 weer op. Na een uurtje bereiken we de outskirts van Pontgibaud, dat we gisteren niet gehaald hebben. Daar gaan we een donker bos in: met grote, groenbemoste stenen, sporen van een oude Romeinse weg, diepe dalen en gaten langs het pad en heel veel muggen die ons massaal voor hun ontbijt aanzien zodra we ook maar even stilstaan. Buiten dat bos pauzeren we even en smeren we ons in met DEET.

Het pad heuvelt door, door lieve en zeer slaperige dorpjes. Bij Saint-Pierre-de-Castelet worden we flink naar boven gestuurd, met een fantastisch panorama als beloning. In Mazaye vinden we een lieflijk picknickplekje in pasgemaaid gras, met uitzicht op een kerkje en een wasplaats met fris water bij de hand. We klappen onze  onvolprezen Helinox stoeltjes uit en genieten van een lange picknick met brood, kaas, worst, komkommer en olijven.

Ik maak een tekening van het kerkje. Een lokale wandelaar bewondert die (ten onrechte overigens 😊) en vertelt trots over deze streek en wat we morgen tegen gaan komen. Na nog meer dorpjes met wasplaatsen bereiken we Olby, waar zowaar een terrasje is, we genieten er van grote cola’s. Ook vandaag is het weer stralend weer en een graad of 23. Warmer wordt het de hele tocht niet (kouder wel!) en het is een prima wandeltemperatuur.

Even verderop verlaten we de GR441 om in St. Bonnet uit te komen. Daar vinden we een winkeltje waar ik een maaltijd bij elkaar puzzel. De boodschappenkilo’s nekken me: de laatste paar honderd meter naar de camping vallen me erg zwaar. Terwijl de tent droogt hangen wij op apegapen in het gras, een stuk chocolade helpt ons er weer bovenop.

Grappige camping hier: lekker ongeorganiseerd en de receptie is tevens dorpscafé, of misschien ligt het wel andersom. We eten salade caprese, couscous met vis en groenten en yoghurt toe, met een lokaal pilsje erbij. De rest van het pak couscous ruil ik met de buren tegen een refill van mijn olijfolieflesje.

Herhaling van les 4: 27 km is te veel!

Foto’s