Fohet – La Serre de Portelas, 15 km.

Rond half 9 ontbijten we met de andere gasten, die we vreemd genoeg niet gehoord hebben gisteravond. Het is gezellig aan tafel, en het coronagemopper verschilt niet van dat in Nederland. De behoefte om wat soepeler Frans te spreken groeit wel, we nemen ons voor na de vakantie op cursus te gaan en kussen Duolingo alvast wakker.

In regenpak vertrekken we, niet omdat het regent maar tegen de kou. We lopen terug naar de GR30 en bereiken al snel het meer van Aydat. Altijd grappig om op reis op een plek te komen waar je lang geleden al een keertje geweest bent: dat voelt meteen vertrouwd. Het blijft grijs en koud.

Even na de middag bereiken we La Cassière en maken de cirkel van deze wandeling rond. We lunchen er, net als op dag 1. Het is nog een uur lopen naar de camping, we nemen een iets andere route dan op de heenweg met meer uitzicht en minder struikgewas. Het trekt af en toe open maar het blijft koud.

De receptie op de camping wordt bemand door een nieuwe crew, het kost even moeite uit te leggen dat we bij onze auto horen maar met wederzijdse inspanning komen we er wel uit.

We zetten de Kampa op die 2 weken nat in de auto heeft gelegen. Er tekenen zich sporen van schimmel op af… De Z-pack komt er naast te staan om te drogen. De Kampa, met stahoogte en zitruimte binnen lijkt een waar paleis!

Les 10: zo’n reis krijgt meer diepgang als je de taal wat beter spreekt, juist ontmoetingen vormen mooie herinneringen. Dus: Franse les deze winter!