Les Faux - Les 4 Chemins 30,3 km 717m klimmen, 675m dalen

Het eten was erg lekker. Pjotr's hoofdgerecht was varkensvlees met rijst zonder een spoortje groenten, het mijn rijst met groenten zonder een spoortje eiwitten, dus qua voedingswaarde moet de kok even terug in de schoolbanken.

Om 8 uur vertrekken  we, het is dan 8 graden. Voor het eerst trek ik mijn hoody aan tijdens het lopen. 

Het landschap lijkt op dat van gisteren: lange landwegen door weids golvend landschap, voortdurend stijgend en dalend over landwegen met soms een stukje naaldbos. Ik blijf enorm genieten  van de uitzichten, de steeds veranderende wolkenlucht en het onbezorgde lopen. Koffiepauze na een km of 7 in St. Alban, in het dorpscafé. Het lijkt erop dat we aan de (versleten) stamtafel van wat locals zijn gaan zitten, maar we begrijpen niet altijd wat Fransen bedoelen. De koffie is matig en de thee vies, dat is zeldzaam. We klimmen St. Alban weer uit en pauzeren na weer een km of 7 in Les Estrets. De afdaling daarheen loopt via een zwaar geërodeerd pad: het graniet is verguisd en water heeft een diepe geul uitgespoeld, hier pakken we de wandelstokken er weer bij. De klim uit het dorp verloopt hetzelfde, tijd om de EU in te schakelen.

In Les Estrets klinkt gitaarmuziek uit de gite waar we pauzeren. Die houdt op als we omeletten bestellen: de gitarist verdwijnt naar het aanrecht. De Canadezen die aansluiten bij de picknicktafel waar we aan zitten, vinden de gitaar en spelen wat riedeltjes, een muzikale prélunch dus.

Weer 7 km en een klim + afdaling verder zijn we in Aumont Aubrac voor de 'echte' lunch, die houden we wat kleiner na die omeletten. We eten binnen, met warme hoodies aan. Volgens het weerbericht is het 16 graden, de gevoelstemperatuur is door de wind echter flink lager.

Het is druk op de route vandaag, we halen heel wat mensen in. De leeftijd varieert van 3 tot 93 en iedereen groet elkaar, we lopen de hele dag in een Bonjour zingend koor en zingen vrolijk mee.

Rond half 5 komen we 'thuis' in Le 4 Chemins, waar we 2 weken geleden vertrokken. We vertellen over onze avonturen, douchen, en verzamelen de was, die hier in de machine en de droger kan zodat we niet stinkend verder hoeven. We ontmoeten Sylvie, die ook naast ons zat bij het eten in Le Puy, en de eerste 2 Nederlanders, vader en dochter. Leuk om te kletsen en straks samen te eten. De kachel brandt hier, dat is geen overbodige luxe.

En zo zit onze wandeltocht er voor dit jaar op. De Camino hier is heel goed bevallen, prachtige omgeving en voorzieningen die echt op maat van de wandelaar zijn en ook nog voor heel schappelijke prijzen. Dat zorgde ervoor dat we, ondanks de pittige pech die Pjotr achtervolgde, heel relaxt hebben kunnen lopen.

Morgen reizen we naar Dijon, waar we 3 nachten een luxe b&b hebben geboekt. Daar ga ik niet meer over bloggen.

We denken al na over de volgende tocht: misschien Genève - Le Puy? Of de Franciscusroute in Italië? De Camino del Norte? De John Muir trail in de VS? Keus genoeg, 'we zien wel' wat het volgende avontuur wordt.