Puy de Dôme – Volvic, 29.7 km, 964 m ↑, 1451 m↓

18 juli 2021 - Volvic, Frankrijk

Na een rustige nacht worden we wakker in een vochtige grijze wereld. Tegen 9 uur starten we met de beklimming van de Puy de Dôme, 500 m hoogteverschil in ruim 2 kilometer haarspeldbochten. Zonder uitzicht door het dichte wolkendek. We zijn blij met het restaurant boven: zin in warme koffie en fijn om de tanden te kunnen poetsen. Dan trekt het zowaar open en tijdens de afdaling kan de jas uit  en genieten we van zon en het prachtige uitzicht.

We lopen door uitgestrekte weiden, afgewisseld met bos: soms lage hazelaars, soms hoge beuken en soms naaldbos. De route is prima aangegeven, paden zijn door alle nattigheid van de afgelopen weken wel vaak modderig. Erg hard gaan we niet, na de lunch bij de naargeestige tourist trap Volcan de Lempeguy zijn we nog lang niet halverwege.

We stijgen en dalen door weids en groen landschap over steeds weer nieuwe heuvels, steeds vaker door laag struikgewas nu. De temperatuur is lekker, maar de watervoorraad nadert ook z’n einde en het is zeer onbewoond hier. Volvic komt maar niet dichterbij als we de wegwijzers moeten geloven. We missen een slimme afsteek en lopen daarom als bonus dwars door de krater van de Puy de la Nugere, waar de regenbroeken aangaan vanwege de brandnetels. Daarna wordt het pad makkelijker, maar het is nog wel 7 km naar Volvic.

Als we nog één slokje water overhebben staat er wonder boven wonder een pomp langs de weg, ‘the trail provides’! We hadden ook wel water kunnen vragen bij de huizen waar we langs kwamen maar daar zijn we nog iets te verlegen voor.

Door naar Volvic, moe inmiddels, en Pjotr met ernstig zere voeten. Het blijft mooi: we gaan door bossen met diepe kloven waar één van de twee exportproducten van Volvic, lavasteen, is gedolven. We slingeren door een slaperig Volvic naar de camping, waar we om 20.30 uur aankomen. Daar zoeken we een plekje met waslijnbomen, en genieten van een lekkere douche.

Na een praatje met de fietsende buren, die met gepaste jaloezie onze tent bekijken, kruip ik om 9 uur te moe om te eten in bed.

Les 2: 30 kilometer bergje op bergje af is veel te veel.

Les 3: Beter zicht krijgen op waar water te krijgen is belangrijk.

Foto’s