Entraygues-sur-Truyère, 0 km/1

We brengen de avond door in de kamer, zo krijgen we onze boeken wel uit. Buiten speelt een bluesorkest de sterren van de hemel, dat geeft een lekker sfeertje.

We slapen goed. Pjotr is nog flink ziek en pendelt, met een flinke hoofdpijn, tussen bed en badkamer. We besluiten aan het eind van de middag dat morgen kanoën, laat staan wandelen, er nog niet in zit, en ik boek de kamer er nog een nachtje bij.

Ik maak er het beste van: sluit in de ochtend aan bij de lange rij voor de bakker, maak een wandeling in de omgeving van het dorp en ga 's middags een paar uur naar het zwembad.

Aan het eind van de middag is er een concert van een violist en een accordeoniste in de kerk. Ook dat is voor Pjotr een brug te ver, dus ik laat hem weer achter. 

Het concert begint te laat en met een onverstaanbare inleiding (Frans in een galmende kerk), volgens mij leest de mevrouw zo'n beetje de uitgereikte flyer voor. De jonge muzikanten hebben al een indrukwekkend cv, en hun viool en accordeon klinken prima bij elkaar.

Voor het diner had ik vanochtend al gereserveerd op het mooiste terras van het dorp, en daar zit ik dan in m'n eentje 😢.  Glas en bestek van de afwezige Pjotr worden fluks verwijderd, ja, wrijf het maar in

Nou, dat was dan een zondag in Entraygues, morgen op weg naar beter hoop ik.