Verder door de Po-vlakte

Mantova - Cremona, 80km, gem. snelheid 21,3km per uur.

Na het ontbijtje in het hotel stappen we op de fiets, eerst op weg naar het Palazzo Te, één van de hoogtepunten in Mantova. De fresco´s zijn inderdaad schitterend, zeker de zaal van de reuzen. Otto vindt ook de vechtende Hercules wel mooi.

Pas om 11.15u vertrekken we uit Mantova, het is wel weer even zoeken, maar we weten via een fietspad te ontsnappen. In Silvestre, één dorp verder, doen we lunchboodschappen en drinken onze ochtendcola. We volgen niet de Po-Radweg, die gaat helemaal om via Parma, maar zoeken m.b.v. de nieuw verkregen kaart de kortst mogelijke route naar Cremona.

We slingeren van dorpje naar dorpje, en het rijdt aardig goed door. Het is erg heet. Bij kraantjes langs de weg verversen we ons opgewarmde bidonwater en maken vooral de jongens zich helemaal nat, bij eentje staat een emmer waar ze hun hele hoofd lekker in onderdompelen. Ook de T-shirts worden flink nat gemaakt, dat koelt lekker!

Lunchen doen we in een beschaduwd parkje, goedkeurend gadegeslagen door de plaatselijke oudjes. Hierna volgen nog zo´n 30km waarvan 20 langs een recht kanaal. Niet echt spannend, maar het schiet wel goed op. We rijden Cremona makkelijk in en gaan eerst bij de Tourist Info langs voor een plattegrond, een kaart van de provincie, en basisinfo: camping? campingwinkel? internet?

De camping is een echte stadscamping: klein, eenvoudig, rustig. Afgezien van al die auto´s die toch nog de hele nacht aan de andere kant van het hek op slechts 2 meter van onze tent hard voorbijscheuren over de doodlopende (?) 30km (!) weg. Ook zijn er weer veel muggen, niet fijn!