De reis in vogelvlucht

Fietsen met kinderen. Ook iets voor jou?

Omdat we fietsen met kinderen, hebben we de route zo gekozen dat we zoveel mogelijk over rustige wegen zouden fietsen. Ook wilden we langs bezienswaardige plaatsen komen en was de beschikbaarheid van campings een criterium. De gemiddelde fietsdag besloeg ongeveer 60km met globaal een ritme van 2 dagen fietsen, 1 dag rust. Regelmatig, bij toeristische hoogtepunten, hebben we wat meer rustdagen genomen.

De eerste 4 weken hebben we door Latium, Campania, Basilicata en Apulië gefietst naar Bari. We zijn 21 mei 2005 vertrokken vanuit Bracciano, een stukje ten noorden van Rome. Tot Pozzuoli (vlak voor Napels) hebben we strak de kust gevolgd. Napels hebben we vanuit Pozzuoli bezocht met het openbaar vervoer. Fietsen grenst aan zelfmoord volgens sommigen. Om toch voorbij Napels te geraken, hebben we vanuit Pozzuoli de boot naar Ischia genomen, een erg mooi vulkanisch eiland, en vervolgens van daaruit de boot naar Sorrento. Hier vandaan de erg fraaie en zeer goed fietsbare Amalfi-kust naar Salerno (veel industrie daar) en snel door naar Paestum waar mooie oude Griekse tempels staan. Dan door het Sele-dal richting Eboli en over de bergen naar de Laghi di Monticchio. De route ging verder naar onder andere Matera - beroemd om de grotwoningen - en Alberobello. Tenslotte naar Bari waar we de oversteek naar Dubrovnik hebben gemaakt. De boot gaat in de zomer 2x per week. Reserveren lijkt verstandig in het hoogseizoen.

In Kroatië zijn we precies één maand gebleven. Op 16 juni 2005 zijn we in Dubrovnik aangekomen. Na een kort verblijf zijn we doorgefietst naar het schiereiland Peljesac. De kustweg (de beroemde en beruchte Jadranska Magistrale) hebben we zoveel als mogelijk vermeden in verband met het drukke verkeer en het ontbreken van een vluchtstrook (viel overigens reuze mee!). We hebben vooral over de (schier)eilanden te gefietst. Helaas nemen niet alle veerboten fietsen mee (onder andere die van Vela Luka naar Hvar), dus het was een heel gepuzzel. Vanaf de noordelijke punt van Peljesac zijn we naar Korcula overgestoken en doorgefietst naar Vela Luka. Vandaar hebben we de veerboot Split genomen. De eilanden Hvar en Brac hebben we dus overgeslagen. Dan de kastelenroute naar Trogir en vandaaruit binnendoor naar Sibenik. Vervolgens langs het Vransko Jezero naar Biograd waar we het veer naar Pasman hebben genomen. We zijn doorgefietst naar Ugljan en hebben daar het veer naar Zadar genomen. Dan naar het schiereiland Pag, doorfietsen naar het uiterste puntje in het noordwesten en daar het veerbootje naar Rab. Dit eiland zijn we in noordelijke richting overgestoken en daarna hebben we het veer naar het volgende eiland gepakt: Krk. Hier hebben we van Baska via Krk naar Valbiska gefietst alwaar we het veer genomen hebben naar het eiland Cres. De route ging verder zuidwaarts naar Mali Losinj waar we op 16 juli de boot naar Venetië hebben genomen. Deze gaat maar één keer per week en is erg populair, dus vooraf reserveren is noodzakelijk!

Via de eilandjes voor de kust van Venetië zijn we naar Chioggia gefietst, vervolgens naar Ferrara. Vanaf hier hebben we de Po-route gevolgd langs Mantova tot Cremona. Dan langs de Adda naar het Como-meer en verder noordwaarts naar de Splügen-pas (2113m). Letterlijk - en misschien ook wel figuurlijk - het hoogtepunt van onze tocht! Vanaf Splügen zijn we langs de Rijn naar het Boden-meer gefietst. Tot Nederland hebben we vervolgens de Rijn gevolgd. Zowel in Zwitserland als in Frankrijk en Duitsland zijn er (min of meer) bewijzerde fietsroutes langs de Rijn. Op 14 augustus zijn we, na 3146km fietsen (exclusief dagtochtjes), weer terug in Nijmegen aangekomen.