Donnerwetter

Koblenz - Koln-Rodenkirchen, 95 km, gem snelheid 18,3 km per uur.

Al vóór achten zijn Pjotr en Petra op om de afwas te doen vóór zich weer een file bij de 2 afwasbakken vormt. Al rond 9.30u vertrekken we. Het is koud, en de zon die vanmorgen vroeg nog scheen verdwijnt al weer snel achter de wolken. Via een hobbelige route rijden we richting Keulen. Het fietst hier niet lekker door, met al het gezoek en gehobbel over paden van zeer wisselende (maar zelden goede) kwaliteit. Het blijft koud, de snickerpauze in Andernach houden we kort omdat we al snel te veel afkoelen.

We hobbelen verder totdat Tim een stoepje mist dat plotseling het fietspad onderscheidt van het straatje ernaast. Hij gaat wéér onderuit, en zijn net geheelde knie ligt weer open. Gelukkig hebben de fietshandschoenen zijn handen goed beschermd en beperkt z'n trainingsjack de schade aan zijn elleboog tot een lichte schaafwond. De Zwiterse jodium die Tim op zijn knie krijgt blijkt vreselijk te branden, waardoor hij nodeloos nog meer last van de wond heeft. Wat een pech.

De volgende attractie bestaat uit een kletterende regenbui, gepaard met onweer. De bliksem slaat zo dichtbij in dat Pjotr de hitte ervan op zijn handen meent te voelen. Otto raakt bijna in paniek, die heeft het niet op bliksem. Kleddernat en koud schuilen we op een (op zich pittoreske) houten overdekte brug voor het onweer. We zitten er allemaal helemaal doorheen.

We lunchen in een restaurant, ook al is het inmiddels weer droog geworden, en bespreken hoe we verder willen gaan. Ondanks alle misere willen ook de jongens Nijmegen fietsend halen, we gaan wel kijken of dat één of twee dagen eerder kan. De weersvoorspellingen hier, al 2 weken lang "ab morgen wird es besser" vertrouwen we namelijk ook voor geen fluit meer.

Opgewarmd en in een betere stemming gaan we verder: nog 50 km te gaan vandaag. Deze middag gaat het beter, beter wegdek vooral. De buien volgen elkaar op, het is voortdurend regenjas aan-regenjas uit geblazen. Af en toe breekt zowaar de zon door en kunnen we even opwarmen. Na 80 km doorkruisen we een enorm industriebied, weer eens wat anders dan ooibossen en maisvelden! En dan is die Rijnroute toch wel weer heel handig, op eigen houtje waren we hier niet doorheen gaan rijden.

We bereiken de camping toch al om 17.00u. Nu maar hopen dat er nog plaats is, met de katholieke WereldJeugddagen in aantocht. Ja, nu nog wel, vanaf maandag echter niet meer. Rap zetten we de tent op op een grazig weitje met uitzicht op de snelstromende Rijn. Prima camping, deze Camping Berger, met luxe sanitaire voorzieningen en zelfs internet.

Pjotr zoekt en vindt een snelle route naar huis: de rustdag morgen laten we vervallen, we gaan meteen door naar Langst-Kierst, en dan zondag al door naar Nijmegen, wat een heerlijk perspectief ineens! We eten in het restaurant bij de camping, 2 Duitsers die dezelfde route al sinds Mainz in hetzelfde tempo rijden schuiven aan.

Na het eten bellen we de nieuwe plannen door naar huis, zodat het welkomstcommité zich op de nieuwe situatie kan instellen. Nog één camping en dan weer ons eigen bed!