Langs de Po

Ferrara, rustdag.

Na een rustige nacht staan we om 8.30u op en vertrekken meteen naar de stad voor een ontbijt. Onze eerste stop is echter het postkantoor, waar we een grote doos vullen en verzenden naar Lida. Dan een ontbijt mij McDonalds, de jongens zijn aangenaam verrast.

We dwalen verder en vinden 5 nieuwe bidons (1 is lek, van 2 is de deksel los en in 2 doorzichtige groeien inmiddels algen...) bij de plaatselijke fietshandel. De jongens zijn ook toe aan nieuwe fietshelmen, maar die heeft hij niet. En hij niet alleen, een knappe allround fietsenwinkel kent de fietshoofdstad van Italië kennelijk niet, want ondanks veel gezoek vinden we nergens helmen...

We bekijken de dom, die vooral van buiten mooi Romaans/Gothisch is. Het grote kasteel in het hartje van de stad is dicht: dit keer omdat het maandag is. Het internetcafé is gelukkig open, de Aziatische beheerders slaan die rare Italiaanse middagsluiting gelukkig over, en bieden een razendsnelle verbinding.

Terwijl Petra de site bijwerkt, gaat Pjotr met de jongens boodschappen doen bij de hypermarkt even buiten de stad. Daar blijkt wel een sportzaak met fietshelmen te zijn en ook voor Otto wordt daar een nieuwe, betaalbare zonnebril gevonden (in de stad hadden ze alleen Ray Ban e.d. met de bijbehorende prijzen).

Na een uitgebreide lunch vertrekken we naar het zwembad naast de camping. De jongens liggen 3 uur in het chloorwater en komen er alleen uit om een worteltje te knabbelen. Na het zwemmen willen we eten in de pizzeria vlakbij maar die is dicht, zucht, maandag. Weer naar de stad. We eten redelijk goed, de ober verstiert het door vreemd te serveren en onhandig gedrag. We nemen een McFlurry/McDkoffie toe en gaan terug naar de camping, het begint te spetteren en het blijft benauwd.

Ferrara - Mantova, 107km, gem. snelheid 17,5km per uur.
Vannacht was het onrustig weer: wind, wat regen, onweer. We hebben het echter goed droog gehouden. Het is nu veel frisser dan gisteren, dat is fijn, we kunnen weer ademhalen. De zon schijnt, maar, maar, het waait, en wel vanuit het westen, en niet een klein beetje. Flinke tegenwind dus vandaag.

Na een praatje met andere fietsers (Nederlanders natuurlijk) vertrekken we richting Po. Bij de camping staat daartoe één richtingaanwijzer. De weg verandert in een zandweg en komt uit bij allerlei strade private, gelukkig trekken we ons daar allang niets meer van aan, maar wel raar voor een fietsroute!

We steken al snel de brug over naar de noordelijke oever, om een flinke lus aan de zuidkant te vermijden. Het is zo al ver genoeg naar Mantova. Na 15 km steken we weer terug over naar de zuidkant. Het is erg hard werken op de dijk. De strakke wind remt ons flink af en er is geen beschutting: de dijk ligt enkele meters boven de Po-vlakte en er groeien geen bomen op. We komen dus niet boven de 18km/u uit.

De omgeving is groen met om de paar km een dorpje met disproportioneel grote kerk onder aan de dijk. De Po stroomt traag voorbij. Het is een stille rivier, nauwelijks stroming, totaal geen scheepvaart, zo te zien heel ondiep met droogvallende zandbanken. Wel breed. Alleen vlak bij bruggen is wat meer bedrijvigheid.

Bij Sermide lunchen we op een picknickplekje, we hebben er dan pas 40km op zitten en nog 60 te gaan. We werken stug verder tegen de wind in. Hij lijkt gelukkig iets af te nemen, of is dat de wens die de vader van de gedachte is? Bij Ostiglia steken we de rivier weer over via een smalle oude brug met nog smaller fietspaadje erlangs, dan weer verder over de eindeloze dijk. De wind neemt toch echt iets af, we halen nu de 20km/u.

De route is kinderlijk eenvoudig: gewoon de dijk volgen, die praktisch autovrij is en bijna overal goed geasfalteerd. En er ligt géén rommel langs de weg! In Governolo pauzeren we weer, en puzzelen op de rest van de route naar Mantova. De route in de Bikeline gids Po-Radweg maakt een enorme omweg, wij willen afsnijden. We pakken de dijkweg langs de Mincio. Die is onverhard en erg hobbelig en stenig. Een km of 6 hotseknotsen we erop voort, dan klimmen we naar beneden naar een weg die ons naar Bagnolo S. Vito zou moeten brengen.

Het is inmiddels ruim na 17.00u en we missen een stukje kaart tussen hier en Mantova zodat we niet kunnen zien of/hoe de weg doorloopt. We willen achterlangs blijven rijden om druk verkeer bij Mantova te vermijden, en checken in Bagnolo of dat kan. Bij de goede meneer, naar blijkt. Hij geeft een glasheldere uitleg over een ideale fietsroute: weg volgen, vork rechts, dijk op, helemaal overgroeid karrespoor in en dan rijd je zó het centrum van Mantova binnen.

Klopt precies en zouden we zelf nooit hebben durven gokken. Vooral het overgroeide paadje is spectaculair, we fietsen door een soort oerwoud over een sterk dalend en stijgend MTB-weggetje, met rechts de dijk en de Mincio en links ook water, moeras? En inderdaad, we rijden zó de stad in. We rijden door naar het Castello, waar we het meer oversteken op weg naar de jeugdherberg met camping aan de overkant. Helaas blijkt die al in het vorige millenium opgeheven te zijn.

Terug de brug over, naar de Tourist Info voor een hotel. Er is daar ook een prima gratis kaart van de provincie verkrijgbaar! Bij de McD snoepen de jongens nog een McF en wij nog meer cola en jus, we drinken heel wat liters weg vandaag. We nemen het dichtstbijzijnde hotel met fietsenstallingsgelegenheid midden in het oude centrum van Mantova. Dit is niet het moment voor een vergelijkend warenonderzoek van overnachtingsmogelijkheden. Otto is in zijn nopjes met dit buitenkansje!

De jongens krijgen een eigen kamer, wij dus ook. Na een douche genieten we van een prima diner buiten op één van de pleinen. Wat een lange dag vandaag en wat hebben de jongens zich weer prima gehouden! Ze zijn vrolijk op de fiets, kletsen en zingen, en stellen ons meer vragen dan wij kunnen beantwoorden. We zijn vandaag allemaal een beetje geschroeid, 6 uur zweten in de volle zon is zelfs voor onze gebruinde velletjes iets teveel van het goede.