Klimmen en rillen

Contursi - Laghi di Monticchio, 72 km, gem. snelheid 14,3 km per uur, 1195 hoogtemeters.

Vantevoren verwachtten we dat dit zo'n beetje de zwaarste etappe van de reis zou worden, maar na gisteren weten we dat niet meer zo zeker. Het waait een stuk minder, dat helpt. We horen van andere gasten dat het de afgelopen dagen veel geregend heeft, dat hebben we dus mooi misgelopen dankzij Otto's been!

Nadat Otto emotioneel afscheid heeft genomen van Bed, Tv en Afstandsbediening stappen we weer op de fiets. De weg kronkelt door de vallei van de Sele, lekker rustig omdat er ook een snelweg onderdoor loopt. Het is half bewolkt en voor het eerst fris, rond de 20 graden. Mooie vergezichten, een goede fietsweg!  

Na Ponte Sele begint de eerst klim, van 200 naar 697 meter. De weg blijft rustig met alleen af en toe een vrachtwagen die ruim om ons heen gaat. Om de paar kilometer stappen we af voor een koekje, een fruitella of een hapje KitKat.

Het klimmen gaat prima, de weg stijgt met 4 a 5 %, goed te doen. De jongens klimmen of ze dat al hun hele leven doen. Bijna boven pakken donkere wolken zich samen, maar de schade blijft beperkt tot een paar druppels.

We lunchen een eindje voorbij de top in een restaurantje dat we zonder hulp van de locals niet gevonden zouden hebben. Te koud voor picknick, en we hebben wel wat lekkers verdiend! De weg daalt nu een stuk en we schieten flink op via de rustige weg met nog steeds vooral af en toe vrachtauto's.

De laatste klim naar de kratermeren van Monticchio is er een van 260 naar ruim 700 meter. De weg is erg steil, voortdurend 8 a 10%, en de jongens kunnen laten zien wat ze waard zijn: ze klimmen dapper verder, en geen klacht komt over hun lippen. Pjotr en Otto hebben het moeilijk, Petra en Tim gaan makkelijker. Morgen krijgt Tim er wat bagage bij!

Eindelijk bereiken we camping Europa, een weitje bij de picknickplek bij de Laghi. De temperatuur is inmiddels gedaald tot 12 graden, en als we pasta eten bij de kiosk zitten we met al onze kleren aan nog bijna te rillen. We slapen deze nacht met al onze kleren aan.

We besluiten in deze kou geen rustdag te nemen en morgen door te rijden naar de agriturismo die we op het oog hebben. We genieten even van het uitzicht; het meer ligt wel prachtig.