Afscheid van Kroatië

Rustdag Cres.

Het regent. De hele ochtend. Voor het eerst deze reis, op dag 53, dus we mogen niet mopperen!

De jongens slapen heel lang uit, we ontbijten in de tent, klaverjassen er en pesten elkaar (met kaarten natuurlijk!). Mooi tijd om kaarten te schrijven, te lezen en elkaar op den duur te irriteren.

Het valt soms niet mee om maandenlang op elkaars lip te leven en elke stap en trap van elkaar afhankelijk te zijn. In de loop van de middag wordt het droog, de harde koude wind trekt wel weer aan. De jongens spelen Star Wars, met indrukwekkende zwaarden (stokken). In de krant zien we dat dit de enige plek in Europa is waar het weer wat minder is, bijzonder!

Woensdag 13 juli
Cres - Mali Losinj, 60km, gem. snelheid 18km per uur, 750 hoogtemeters.

De nacht was winderig, en als we opstaan waait het nog steeds hard en vlagerig uit het noorden. We besluiten vandaag onze laatste Kroatische etappe te gaan rijden en breken op terwijl de jongens druk Star Warren. Otto wil graag 'oorlogswonden', en is blij met elk schrammetje dat hij op weet te lopen.

Achter Cres langs beginnen we de lange klim naar de hoogvlakte. Goed te doen, meestal zo rond de 5% stijging. Omdat het koel weer is en we rugwind hebben is deze klim een eitje, Otto is erg opgelucht, hij heeft er erg tegenop gezien (een specialiteit van hem!). Pas na 200m geklommen te hebben pauzeren we voor het eerst, op verzoek van Tim, die last heeft van zadelpijn. Die is na de pauze over gelukkig.

We klimmen door naar 250m, dan volgt een afdaling naar 200m, dan weer een klim naar 329m. Dan dalen we een eind af, over de vrij smalle weg, door lage groene eikenbossen en eindeloos veel stapelmuurtjes door. Af en toe zien we in het oosten Krk, Rab en Pag liggen, mooi! Tot Belej blijven we dalen, en daar eten we een bordje Dalmatische spaghetti. Dat haalt het toch niet bij de Italiaanse!

Het heuvelt daarna nog door, en we zien wel 10 enorme gieren rondcirkelen, daar staat Cres ook om bekend. Dan volgt een razendsnelle afdaling, waarbij we voor de 2e keer een fietsend stel inhalen dat blijkbaar nog niet zo sterk is als wij.

We scheuren door Osor en over de draaibrug heen, en zijn dan op het eiland Losinj. Losinj is weelderiger groen dan Cres. De weg volgt hier hoofdzakelijk de kust, maar stijgt en daalt daarbij voortdurend, het is een soort van Ministrala.

Het blijft hard waaien, nu wat meer vanuit het oosten. In Mali Losinj pauzeren we even op een terrasje, dan rijden we de laatste paar kilometers naar camping Cikat. Steil klimmen we daarbij Mali Losinj uit. Geniet maar van deze klim, zegt Tim, het is de laatste in Kroatië. En daar heeft hij gelijk in.

Cikat is heel groot en lijkt een chaotische blikbende van auto's, caravans en campers. We zijn heel erg blij als we achteraf een tentenveld ontdekken met weinig auto's en veel ruimte, zowaar een echt mooi plekje!

We vinden bij het restaurant een tv-met Tour de France, en zien Vinoukourov de etappe naar Briancon winnen. We weten de wasmachine te bezetten, en terwijl we weer eens Dalmatisch eten draait de was schoon. De wind gaat eindelijk liggen en meteen voelt het veel aangenamer aan.

Donderdag 14 juli
Rustdag Mali Losinj.
Het weer trekt bij, en omdat de camping, en zeker het strand, in de luwte van de wind ligt hebben we toch nog een stranddag. Het is mooi geweest in Kroatië. We hebben nu genoeg pittoreske stadjes en paradijselijke strandjes gezien, en te veel Dalmatische menu's. We willen lekker door gaan trappen, en dat kan vanaf zondag in de Povlakte. Na de finish van de saaie touretappe gaan we naar Mali Losinj, dat ons niet weet te bekoren. De site bijwerken lukt niet, en het eten is ook nog eens beroerd. Op de camping krijgen de jongens ruzie met andere NL's, dat kan gebeuren als je gaat stokvechten zonder duidelijke spelregels. We weten het goed bij te leggen.

Vrijdag 15 juli
Rustdag Mali Losinj.
Nog een rustdag. Het is nu weer echt mooi weer. Pjotr en Petra vertrekken na het ontbijt naar het te kleine strand, de jongens blijven Star Wars spelen met hun nieuwe vriendjes.

We pluizen de verdere route uit en besluiten in één keer door te reizen naar Chioggia zonder rustdag bij Venetië, dat we nu in een middag willen bekijken.

Dat levert ons namelijk 2 extra fietsdagen op, zo halen we Nijmegen misschien toch helemaal op eigen kracht. We lunchen met gebakken eitjes en koken 's avonds lekker zelf. Een kalme, zonnige afsluiting van ons verblijf in het mooie Kroatië.