Wasserbillig - Grevenmacher

Do 5 mei 2022

16,0 km, 411 hoogtemeters, top 297

De Chinees was prima, weer eens wat anders dan campingeten. Bij de tent gekomen maak ik nog een praatje met een NL ligfietser die bijna thuis is na een fietsreis vanuit Arles, en met 2 Zuid-Limburgers die een weekje eerder dan wij aan de GR5 zijn begonnen. Zij doen het kalmer aan dan wij én snijden geen bochtjes af, ze hebben het dan ook zwaar gehad rond Vianden. We bewonderen elkaars materiaal, ik ben jaloers op hun grote tent waarin je kunt zitten en koken bij slecht weer, zij op de onze die bijna 2 kilo lichter is.

Even na negenen liggen we alweer in bed, en van lezen komt weer niets wegens dichtvallende ogen. Als ik 's nachts een keer wakker wordt zingen er buiten twee nachtegalen, wauw...

 We slapen uit tot 7 uur en na nog wat geklets met de anderen vertrekken we rond 9 uur. We maken een lelijke foto op het laagste punt van Luxemburg, daar waar de Sûre in de Moezel stroomt. We zitten daar op 132 m hoogte, het gaat tot Nice duren voor we weer zo laag komen. Pjotr moppert omdat zo'n memorabel punt zo lelijk is gemaakt met allerlei onzinnige verbodsborden, foei Wasserbillig!

De eerste kilometers lopen langs de Moezel, dan gaan we landinwaarts via een mooi Erlebnispark. We kruisen spoor en snelweg en zijn dan meteen uit de drukte en in groene weiden. Hier staan alle paardenbloemen al op zilver, boterbloemen nemen hun taak over. Alle stieren in een wei komen op ons af, grappig hoe alert die zijn, en hoeveel actiever dan koeien.

We klimmen rustig door en bereiken een beekje dat ons naar het volgende natuurgebied met gevarieerd bos brengt. De GR5 is er een beetje omgelegd en voert over een prachtig pad door kersenboomgaarden, langs een beekje en met zicht op een dorpje in de zon tegen de helling, je bedenkt het niet bij elkaar zo mooi.

In het dorpje is een zorgvuldig opgebouwd bezoekerscentrum met terrasje en zelfbedieningsbar volgens het eerlijkheidsprincipe: je neemt wat je nodig hebt en laat een fair bedrag achter. We kiezen voor een grote fles lokaal appelsap: koud en friszuur van smaak, dat combineert prima met de picknickboterhammen.

De weg klimt het dorp uit naar open veld met weidse uitzichten, en loopt dan door bos naar beneden. Weer kruisen we de snelweg en dan staan we plotseling in de Moezelwijngaarden. Via steile weggetjes dalen we af. Bovenin piepen de eerste blaadjes net uit de wijnranken, onderaan de helling zitten er al centimeters nieuwe loten aan. 

Het is lekker weer vandaag, en beneden zelfs warm. We zien het eerste hagedisje rennen, en meteen het tweede, derde, nou ja, hou maar op met tellen: het wemelt ervan. In Grevenmacher  doen we boodschappen en even na tweeën zijn we op camping Route du Vin. We nemen daar lekker gemakzuchtig een pod: een tonvormige trekkershut.

Mooie gelegenheid om de was te doen, en dat doen we dan ook.

We zijn de buren van Chantal, dus het voelt er meteen als thuis. We hebben uitzicht op het zwembad, direct daarachter ligt de Moezel, dus als er een boot voorbij komt lijkt het alsof die door het zwembad vaart.