Terugblikblog 3: hoe beviel de uitrusting?

Tent en slaapspullen
We hebben heerlijk geslapen in onze tent, meestal beter dan in de B&B’s en hotels onderweg. Dit was vooral te danken aan de uitstekende ventilatie, de goede matjes, de fijne slaapzak en de prima kussentjes.

Het opzetten van de tent duurde soms wel wat langer dan 5 minuten, vooral als de bodem hard of ongelijk was. Maar ook dan lukte het altijd wel met een flinke kei (bij gebrek aan een hamer) om de haringen de grond in te krijgen. Als je weet dat je op echt rotsige plekken terecht gaat komen is het wel verstandig om ook een rotsharing mee te nemen om de gaten die je nodig hebt ‘voor te boren’. De haringen die we bij ons hadden zien er alle 12 nog steeds uit als nieuw.

Koud weer hebben we alleen in het begin in de Ardennen gehad, maar ook met temparaturen tegen het vriespunt hebben we prima geslapen.
Voor winterse omstandigheden is deze tent echter geen aanrader. Het is een echte 3-seizoenen tent. Een grondzeil is niet nodig. Van condensvorming hebben we weinig last gehad, alleen de eerste 2 maanden af en toe. Soms werd dan het voeteneinde van de slaapzak een beetje vochtig als die tegen het tentdoek aankwam, maar dat droogde snel weer op. We hadden een mini packtowel die we gebruikten om voor vertrek, indien nodig, de tent van binnen droog te maken. Dat werkte prima, zo konden we vrijwel altijd met een droge tent op pad. We hebben wel de mazzel gehad dat het nauwelijks geregend heeft tijdens onze reis. Bij dagenlang achter elkaar harde regen hou je het ook in deze tent niet droog vermoeden we. Niet omdat de tent zelf zou gaan lekken maar omdat het tobben wordt met natte spullen in zo’n klein tentje. Vermeldenswaard is verder dat de tent veel licht doorlaat. Omdat veel campings – helaas – tegenwoordig fel verlicht zijn ’s nachts, vereist dat wel opletten. Wij vonden het fijner om ver weg te blijven van de lantaarns. Het slaapt toch echt beter als het ook lekker donker is. Omdat campings nogal dun gezaaid zijn langs de Francigena in Italië, hebben we de tent in Sarzana naar huis gestuurd.

Rugzakken
De rugzakken zijn nagenoeg perfect gebleken. We konden altijd alles goed kwijt en hebben ze als zeer comfortabel ervaren. Ze droegen zeer comfortabel, we hebben dan ook nooit last gehad van schaafplekjes of ander ongemak waar je andere lopers soms over hoort.

Ze zien er ook nu, na een anderhalf jaar (intensief) gebruik, nog uit als nieuw. Wel bleken ze minder waterdicht dan verwacht: bij flinke regenbuien ging er toch water doorheen. Omdat we alles in (bijna) waterdichte stuff sacks hadden verpakt was dat niet echt een probleem.

De Trekking Pole Holsters (4 strategisch geplaatste elastiekjes) hebben we niet gebruikt, maar zaten ons ook niet in de weg.

Schoenen
We hebben ieder 3 paar schoeisel gebruikt tijdens onze tocht. Petra kan overal op lopen, en heeft tot Italië gelopen op La Sportiva Akira's, het eerste paar was voor de Alpen al 'op', het tweede paar is in Italië vervangen. De schoenen liepen lekker, maar de zolen waren van peperkoek: binnen 100 km al helemaal afgesleten.

Pjotr z’n voeten zijn wat gevoeliger. Het eerste gedeelte tot Lac Leman heeft Pjotr afgelegd op Chaco sandalen en dat is prima gegaan. Geen vermoeide voeten, geen blaren, probleemloos. Maar ook van de sandalen slijten de zolen, dus vlak voor de Alpen waren ze aan vervanging toe.

Pjotr heeft toen gekozen voor Altra Lone Peak trailrunschoenen. Deze bieden heel veel teenruimte, maar ook heel weinig stabiliteit en demping. Omdat je in de bergen veel op je voorvoet loopt, is dat voor Pjotr geen probleem gebleken. Ook hier: geen vermoeide voeten, geen blaren.

In Italië kwamen we veelal op asfalt terecht en dan zijn de Altra’s minder geschikt. Dus op zoek naar iets anders, met meer demping en comfort in het hakgedeelte. Veel keus was er niet, want het moest nog steeds een zo breed mogelijke schoen zijn, en we kwamen uit bij de New Balance Hierro. De eerste weken heeft Pjotr hier echt aan moeten wennen, vooral last van vermoeide voeten op het einde van de dag, maar na enige tijd ging ook dat (veel) beter. En wederom geen blaren of ander ongemak. Petra liep vanaf dag 1 prima op dezelfde Hierro's.

Kookgerei
Het kookgerei hebben we gebruikt tot Lac Leman, daarna hebben we het terug naar huis gestuurd, omdat we in de Alpen en in Italië ook prima in refuges of restaurants konden eten. De Windburner heeft z’n werk prima gedaan. Het verloopstukje voor Camping Gaz niet, dat bleek te lekken. Gelukkig waren MSR-tankjes hier en daar toch wel verkrijgbaar in Frankrijk.

Het Sea-to-Summit 'servies' setje is de hele reis meegegaan en daar hebben we veel plezier aan beleefd.

Stoelen
We hebben, met name in de Alpen, veel bekijks gehad met onze stoeltjes. De meeste lopers verklaarden ons (non verbaal) voor gek: ruim een kilo extra gewicht meeslepen de bergen in. Maar wij hebben er veel plezier van gehad. Primair op de camping, het is toch wel prettig om comfortabel bij je eigen tentje te kunnen zitten. En ook onderweg was het erg fijn om aangenaam te kunnen gaan zitten waar je maar wil. En omdat onze uitrusting zo licht was, sjouwden we al met al toch behoorlijk minder mee dan de meeste andere lopers. 

Kleding
De kleding heeft zich prima gehouden. We hebben alles gebruikt en we kwamen niets tekort. Pjotr’s waterdichte sokken waren al snel kapot (dat is het risico als je met sandalen loopt), maar bleken, mede dankzij het goede weer, niet echt nodig. De Darn Tough sokken voldeden uitstekend in de sandalen. Petra’s loopshirt heeft Rome gehaald maar was toen wel behoorlijk doorgesleten, dat van Pjotr vreemd genoeg niet. Het lange ondergoed annex pyjama van Arc’teryx is ons uitstekend bevallen: heerlijk warm en lekker licht. Beslist een aanrader. 

Regenkleding
We hebben de hele tocht nauwelijks regen gehad. In de buien dat we de regenkleding droegen werkte die goed, de mutsen precies pas krijgen, bleef echter lastig. We hebben de jassen een paar keer aan gehad tegen de kou, ook dat werkte goed.

Stuff sacks
De stuff sacks hebben hun werk gedaan. Die van ZPacks vonden we veel fijner dan die van Sea to Summit: die waren ook luchtdicht en daarom lastig goed te sluiten.

Elektronica
We hebben veel profijt gehad van de navigatie tools. Het was erg fijn om elke dag te kunnen lopen zonder bezig te hoeven zijn met de route. 
De e-readers waren erg prettig in gebruik. Dankzij de 2 powerbanks hebben we nooit zonder stroom gezeten. Kortom, ook hier heeft alles prima gefunctioneerd. Ieder een hoofdlamp bleek niet nodig, 1 hoofdlamp hebben we bij Lac Leman terug naar huis gestuurd.

Overige
De portemonnees gebruiken we nog steeds. De wandelstokken bleken onmisbaar in de Alpen, van 1 stok zijn we in Italië een punt kwijtgeraakt, maar zonder kun je ook prima verder. Het waslijntje hebben we elke dag gebruikt (soms in combinatie met een stuk scheerlijn) en dankzij de dubbele draad hadden we genoeg aan 4 wasknijpers. Het yogamatje, bedoeld om rek- en strekoefeningen te doen, hebben we nauwelijks gebruikt (en al helemaal niet voor rek- en strekoefeningen) en daarom achtergelaten op een camping. Ons notitieboekje hebben we onderweg gestript van z'n kaft om nog wat grammen te besparen.

Wat betreft toiletgerei, ook hier geldt: veel heb je echt niet nodig: een stukje zeep, een tandenborstel (met een kapje voor op de borstel, zo’n 2 euro bij de Tiger), tandpasta, en een beetje zonnebrand. Pjotr liet zich een paar keer scheren bij een kapper en liet verder de natuur zijn gang gaan. Shampoo bijvoorbeeld hebben we niet meegenomen, met zeep kun je ook je haren wassen en regelmatig konden we in een hotel of B&B een mini-flesje meebietsen.

Wat doen we de volgende keer anders?
Heel weinig, wat we nodig hadden, hebben we gebruikt en werkte goed, en we hebben niks gemist. Als we weer van refuge naar refuge gaan lopen met gebruik van picknickpakketten nemen we misschien wat plastic bakjes mee: nu kregen we salades mee in wegwerpplastic.

Deze post is mede op verzoek van de Vereniging Pelgrimswegen geschreven.