Grevenmacher - Remich

6 mei 2022 - Wellen, Duitsland

Vr 6 mei 2022

26,0 km, 717 hoogtemeters top 282

De vrije middag in de trekkershut was lekker. Wasje gedaan en wat uitgebreider gekookt: tortelloni met courgette en garnalen en een salade van tomaat, paprika en mozzarella. We hadden er eigenlijk een glaasje Moezelwijn bij moeten drinken maar waren te lui om dat te halen bij de bar.

De trekkershut had een koelkast, verwarming én airco, allemaal niet gebruikt. Grappige camping wel, heel klein en heel vol met zo te zien vooral vaste gasten die het samen  onder het genot van veel sigaretten en bier gezellig hadden. Het nabijgelegen zwembad en de drukke weg aan de Duitse kant  van de rivier zorgden voor de nodige ruis, in de hut hadden we daar echter geen last van.

Op vrijdag om 6.15 wakker en nadat we onze spullen verzameld hebben, die in alle hoeken en gaten van de hut terecht zijn gekomen, gaan we even na half 8 op pad.

We hebben dan al afscheid genomen  van Chantal, die vandaag nog verder op ons uit gaat lopen.

De route loopt door het dorp en via een steile klim langs een kruisgang de berg op en het dorp uit. De lucht is strakblauw en lekker fris, heerlijk wandelweer.  We lopen afwisselend door hoog bos en iets lager gelegen wijnvelden en klimmen en dalen daarbij voortdurend. Ik loop lekker, sinds ik gisteren de blaar onder mijn voet heb doorgeprikt en getaped eindelijk pijnvrij.

Prachtige uitzichten over de Moezel en haar oevers rijgen zich aaneen. Aan twee kanten van de rivier lopen wegen, dus onderlangs langs het water lopen is minder aantrekkelijk. We passeren een bijzonder verkeersbord dat waarschuwt voor sproeihelikopters. Die kunnen hier vliegen in het voorjaar, op bordjes wordt een website genoemd waar je kunt zien wanneer je maar beter weg kunt blijven. 

Door gaat het, afwisselend tussen de wijnranken door en door stukjes bos. Pjotr maakt een video, een betere video en de beste. Die kun je dus zien.

Halverwege de tocht kondigt Pjotr aan dat we het hoogste punt van de dag naderen. Dat lijkt mij onwaarschijnlijk, want zo hoog zitten we op dat moment niet. Jawel hoor, hier om de bocht links. We hebben allebei gelijk: om de bocht links wacht een eindeloze trap die tot in de hemel reikt. 

De route slingert verder. Na een appeltjespauze in een speeltuintje dalen we helemaal af naar de Moezel om te kunnen zien hoe hard ze in Ehnen aan het bouwen zijn aan een mooie oever. En steil weer omhoog. Dat doet de GR5 een paar keer, wij alleen deze ene keer, voor de andere lussen heeft Pjotr lichtere alternatieven gekozen.

Een lange weg door de wijngaarden. Een kraai jaagt een buizerd weg, een haas hopt door een veld en hagedisjes schieten gezien en ongezien weg. In een volgend speeltuintje picknicklunchen we.

Na de lunch nog een km of 7 te gaan, de ervaring leert inmiddels dat dat de zwaarste zijn en dat geldt ook nu. Aan de route ligt het niet, die is nog steeds mooi. Wij raken gewoon moe en vol van indrukken. Een km of 3 voor de camping klappen we de stoeltjes uit voor een extra pauze. Pjotr trekt dan ook zijn sokken uit, hij wil met blote voeten lopen in zijn sandalen.

Vandaag is onze laatste Luxemburgse dag: morgen gaan we de Franse grens over. We hebben al een stukje Frankrijk gezien: een kerncentrale in de verte.

Even na vieren bereiken we Remich, waar we een onwaarschijnlijk supermarktje vinden dankzij Osmand (app). Het is druk in Remich: veel grensverkeer. De kade ziet er gezellig uit, het is kermis en er zijn veel terrasjes, maar we zijn te moe om er rond te kijken. Net als de auto's gaan we de brug over: de camping, la Mosella, ligt, voor de laatste keer, in Duitsland. We checken in en krijgen een plek op het aardige tentenweitje. Andere kampeerders zijn er (nog?) niet. 

Morgen kamperen we de eerste nacht in Frankrijk  en zondag lopen we door naar Kedange sur Canner waar we al een hotel geboekt hebben (geen campings in de wijde omgeving). Maandag lopen we in een lange ruk door naar Metz. Daar blijven we maar liefst 3 nachten: we vieren er Pjotr's verjaardag en nemen er onze eerste 2 rustdagen. Luxe appartement (met wasmachine!) is ook al geboekt.

Foto’s

4 Reacties

  1. Jule:
    6 mei 2022
    Wat heerlijk om elke dag jullie verhaal te lezen. Je schrijft zo mooi en beeldend! Ik heb groot respect voor jullie onderneming en vind het erg leuk om getuige te zijn van jullie ervaringen.
  2. Judith:
    6 mei 2022
    De dag van de trappetjes. Ben benieuwd hoe zwaar jullie rugzak daadwerkelijk is.
  3. Nico Berghuis:
    6 mei 2022
    Ben nooit echt in Metz geweest, vaak langs gekomen, maar moet echt leuk zijn, fijne dagen en verjaardag van Pjotr gewenst.
  4. Anne van Tuinen:
    15 mei 2022
    Oef, lijkt me zwaar die trappen. Maar jullie hebben het gered.