Ville-Vieille - Ceillac

Vrijdag

16,5 km, 1077 hoogtemeters, top 2303

Het avondeten in de gite was weer dik voor elkaar, lekkere soep, gevulde tomaat met couscous en salade en vruchtenclafoutis. Onze Franse tafelgenoten spraken Engels zodat we mee konden praten. We waren allebei zo moe dat welk gesprek dan ook een hele inspanning was. We waren blij toen de maaltijd erop zat en we naar bed mochten.

De gite zat, in tegenstelling tot de refuges waar we gelogeerd hebben, midden in het dorp, in een groot, oud gebouw. Het plafond van de eetzaal bestond uit grote gewelven, terwijl het geen kelder was. Je kwam vanuit de eetzaal in de tuin door via een wat wonderlijke constructie uit het raam te klimmen en dan een wankele trap af te dalen.

Mooie instellingen, die gites en refuges: voor rond de €50 pp kun je er slapen, avondeten-wat-de-pot-schaft en ontbijten,  en voor een tientje extra kun je een picknicklunch meekrijgen. De kwaliteit varieert wel wat maar is praktisch altijd minimaal ruim voldoende. Alleen die slaapzalen, dat is aan mij niet besteed. We proberen altijd of we de tent niet op mogen zetten (mag vaak wel en is ook nog goedkoper) of een 2-persoonskamer voor onszelf kunnen krijgen voor een paar euro extra. Dat lukte in deze gite, we hebben een ruime kamer met een minidouche. Wonderlijk Frans verschijnsel: je kunt de douchekop zelden ophangen. Erg onhandig.

We ontbijten om 7 uur en gaan tegen 8en op pad. De eerste stop is de Proxi 100m verderop,  voor fruit en sap. Dan is het meteen serieus klimmen geblazen. We pakken een afsteker terug naar de GR5,  maar dat betekent wel een extra bult. Een hele steile, een paar km lang meer dan 15%. Dat kunnen we inmiddels goed aan, kwestie van langzaam stappen. Wel irritant dat het wemelt van de vliegen, we lopen allebei in een dikke wolk van die plaaggeesten. Gelukkig bijten/steken deze niet.

Na de eerste 400m klimmen, dalen we een stuk af richting de GR5, als we die bereiken begint meteen de klim naar de Col Fromage (ja, de Kaasberg). Die gaat door weiden besprenkeld met naaldbomen en begraasd door koeien. Deze klim is veel minder steil. Naarmate we hoger komen krijgen we meer zicht op de rotspartijen boven ons, altijd mooi, Pjotr fotografeert er weer lustig op los. De berg waar we op lopen is deels van gips, we lopen door wit poeder en zien afgravingen waar gips gedolven is. 

Ergens verdwijnen de vliegen en nemen de vlinders het over, beter! Sprinkhanen zijn dan weer nauwelijks te bekennen vandaag, vreemd hoe dat werkt. Ergens boven op de uitgestrekte col, in de schaduw van de bomen, lunchen we. We horen voorbijkomende Fransen commentaar uitwisselen over onze stoeltjes, het klonk niet mals. Nee, een rugzak van 2,5 kilo meeslepen, dat is pas slim....

Het heuvelt boven op de col vriendelijk door, da's lekker lopen. En fietsen, zelfs hier dringen de elektrische mountainbikes door. Een groepje fietsers wordt begeleid door een drone, we vragen ons af hoe die dan aangestuurd wordt. Er hangen ook flink wat parapenters in de lucht vandaag, kortom, het is een drukte van belang hierboven.

De afdaling naar Ceillac valt mee: niet al te steil en minder stenig dan we al gehad hebben. Onze laatste druiven eten we een paar kilometer voor het dorp in de schaduw van een boom. In de zon is het best warm, we zijn blij met het windje dat er ook staat.

We zijn al rond 3 uur in Ceillac, dat een gezellige indruk maakt. Het voelt alternatievig hier, ik reserveer alvast voor vanavond bij een relaxed uitziend tentje.

Vanuit het dorp zien we de camping al liggen, een km verderop. We passeren eerst nog de parapentelandingsplek.

De camping is ruim en eenvoudig en heeft een aardige hoek voor trekkers, met schaduw en picknicktafels. Inclusief douchen zijn we er nog geen 11 euro kwijt, zo zien we het graag.