Vic-sur-Seille - Tarquimpol/Château d'Alteville

17 mei 2022 - Blanche-Église, Frankrijk

Di 17 mei 2022

25,1 km, 192 hoogtemeters, top 204 meter 

Als we rond 7 uur uit de tent kruipen hangt er nog een sprookjesachtige nevel boven het meertje waar de camping aan ligt. Als we ontbeten hebben wint de zon het en lost de nevel op. 

We lopen het dorp nog even in voor boodschappen: brood bij de bakker en appels, tandpasta en muesli bij het supermarktje. Daar hebben ze naast appels en tandpasta heel veel snoep en koek, maar geen muesli. Mueslirepen dan maar.

Het eerste stuk lopen we een eigen route: de GR5 gaat hier weer een bos met hoog gras in, we hebben geen zin om nat te worden en kms om te lopen. Via asfalt en een klein stukje landweg lopen we naar Marsal, waar een restaurantje open zou zijn voor koffie en/of lunch. Niet dus.

We pauzeren er even op een muggig en hevig bevogelpoept bankje en besluiten er de sokken in te zetten om in Dieuze (10 km verderop) bij een goed restaurant te kunnen lunchen.

Pjotr voelt zich niet top en de weg is knap saai: asfalt rechtdoor met aan weerszijden velden graan, hooi en zonnebloemen en mais die nog maar een paar centimeter hoog staan. 10 kilometer is dan heel ver. 

We lopen Dieuze in langs een enorme kazerne waar soldaten heel langzaam marcheren en daarbij een lied aan het inoefenen zijn. Het filmpje daarvan mislukt helaas. Als ze voor de 4-daagse aan het oefenen zijn wensen we ze veel succes, zowel het marcheren als het zingen lijkt nog nergens op. 

Evn na enen bereiken we dan toch het restaurant waar we op mikten: l'Embellie. Het is er knap vol, of we gereserveerd hebben? Nou nee, op zo'n dinsdagmiddagje...

We krijgen toch een tafeltje in de schaduw in de tuin. Als ik, suf van de warmte en de speedmars, binnen mijn handen ga wassen spreekt iemand me aan: vous êtes Elizabeth? Huh, non? Loopt u de GR5? Ja.. . Ik ben David! Het is de kasteelheer van d'Alteville die onze rugzakken zag staan. Ik leg uit dat ik Petra heet en inderdaad heb gereserveerd en we maken kennis. Tot straks! Licht verbijsterd was ik mijn handen.

Het is de tweede keer deze reis dat het lukt om tussen de middag ergens aan te schuiven om te eten, horeca is tot nu toe erg dun gezaaid langs de GR5. We genieten van een dagmenu bestaande uit een groententaartje, tajine met kip en veel groenten en een rabarbertaartje als toetje, en kunnen de verleiding van witte wijn erbij niet weerstaan. Met koffie erbij kost het hele feest 43 euro. 

Nog 7,5 km te gaan, en ons kasteelhotel gaat pad om 5 uur open, tijd genoeg dus. Vervuld van wijnspijt sjok ik door de hitte, ik + alcohol + inspanning is een slechte combi. Pjotr legt de oplossing uit: hem meer laten drinken van zo'n pichetje. Dat neem ik me stellig voor.

Na een brandend heet stuk asfalt lopen we een stuk langs een meertje (etangs, heten die hier) We pauzeren in de schaduw vlakbij een ooievaarsnestding waar 2 jonkies bijna uit lijken te gaan vliegen. In de struiken doet, zo verklapt de BirdNet app, een nachtegaal zijn of haar best.

Zoals wel vaker wanneer we een doodstil plekje gevonden denken te hebben wordt de rust verstoord: dit keer door een buitenmodel grasmaaier die net nu en net hier nog een paar metertjes wil kortwieken. Tijd om op te stappen. Nog een paar hete kilometers, in de zon over eerst een zandweg en dan, om in stijl af te sluiten, nog een stuk asfalt. We zijn blij als we om half 5 aankomen bij Chateau d'Alteville ook al gaan ze pas om 5 uur open. We zetten de tent provisorisch op om te drogen, en al snel vindt David ons.

Hij neemt ons mee naar binnen en wijst ons onze kamer en alle andere ruimtes die we mogen gebruiken: grote salon, kleine salon, bibliotheek annex biljartkamer, doe maar of je thuis bent. En aan de achterzijde nog een enorm park met zonneweide en ligstoelen. Tous pour nous. David en zijn vrouw Annette weten ons meteen op ons gemak te stellen, dit "thuis" gaat werken denk ik zo. David moet nog even weg: vergaderingetje  hij is ook nog burgemeester hier.

Nu eerst in bad. Vanavond wordt door Annette nog een diner à deux voor ons geserveerd in het park. Afzien hoor zo'n reis...

Foto’s

3 Reacties

  1. Paul Jacobs:
    17 mei 2022
    Na ruim 25 km in de hitte en via taaie asfaltwegen is de beloning groot. Wat een mooie plek om lekker uit te rusten!
  2. Marlies van den Munckhof:
    17 mei 2022
    Mooie foto’s! Wat ‘n heerlijke plek!
    En dank je wel voor de tip van de BirdNet app 👍!
  3. Sabrina Meijdam:
    18 mei 2022
    En toch lees ik door het AFZIEN heen gelukkig ook het genieten :-) (ALWEER bedankt dat jullie mij zo mee laten genieten van de reis) .