St. Quirin - Wackenbach

21 mei 2022

26,9 km, 873 hoogtemeters, top 1007

Wegens geen winkeltje aten we gisteravond in hetzelfde restaurant als voor de lunch.  De regenpakken gaan mee, want er zit onweer in de lucht. Als we het restaurant uit lopen begint het net te waaien en spetteren. Pakken aan dan maar. Het blijft bij wat rukwinden en gespetter, en we hebben verder een rustige nacht.

Rond half negen starten we met onze eerste bergetappe. Het is heerlijk weer: zonnig en fris, de hitte en benauwdheid zijn weg. We lopen meteen het bos in om een bospad te pakken dat van St. Quirin direct naar de GR5 loopt. Extra kilometers via Abrescheviller snijden we daarmee af. Het pad is nogal grassig, dus we hebben weer snel natte voeten. Het wordt ook steeds smaller en vager, maar volgens Pjotr's GPS klopt alles. 

En inderdaad, daar is een een keurig pad met GR5 bordjes. We stijgen langzaam via brede boswegen, zo komen we wel boven. Pas tegen de lunch worden de paden smaller en wat steiler, we pauzeren op 770 m. We beginnen nu geluiden van de weg te horen: brullende motoren. Jammer dat de hobby van sommigen de rust van iedereen verstoort. Het wordt er niet beter op de rest van de dag.

Snel na de lunch zijn we op de Col d'Engin, en lopen we langs de kleine Donon naar de echte Donon. Het laatste stuk is flink klimmen over een rotsig pad, waar we zowaar andere wandelaars tegen beginnen te komen. 

Rond 14.15 bereiken we de top van de Donon, tada, onze eerste berg! We maken een selfie en genieten van het uitzicht. Er staat een neptempel op de top, dat had nou ook weer niet gehoeven.

De afdaling gaat over stenige paden en dan door het bos, over ook stenige paden, geconcentreerd lopen dus. We komen veel wandelaars tegen nu, en iedereen, van piepjong tot stokoud, groet vriendelijk 'Bonjour!'

Ik word van het dalen vermoeider dan van het klimmen, en ben blij met het restaurant waar de bibberknietjes even bij kunnen komen. De serveerster daar leek de efficiëntste van heel Frankrijk: in haar eentje bedient ze in razend tempo een vol terras, en aan een half woord heeft ze genoeg.

We hoeven daarna nog maar een kilometer of 5, maar die lijken wel van elastiek: er komt geen einde aan. De route gaat over bospaden, en we kruisen regelmatig de weg die over de col gaat. Hier en daar is de GR5, waarschijnlijk terecht, aangepast, en dat leidt tot nog wat extra meters.

Het is half zes als we onze B&B bereiken, waar we opgevangen worden door de buurman, de eigenaars zijn nog niet thuis. Hij brengt ook koude pilsjes, lekker voor bij de pizza straks. De B&B beslaat een hele verdieping, met zitkamer en keuken erbij, wat een ruimte! 

Ik bestel pizza, die zou er over een goed half uur moeten zijn, volgens Catherine, die inmiddels thuisgekomen is, kennen de bezorgers de weg. En inderdaad, ruim voor de aangekondigde tijd is de pizza + salade er al. Die hebben we nu achter de kiezen, handige oplossing voor het avondeten.

Het was een lange etappe vandaag, met veel klim- en daalwerk. Het is ons prima afgegaan,  we merken wel dat we klimmen leuker vinden dan dalen. Morgen weer zoeentje, kijken hoe dat gaat met vandaag in de benen.