Gondrexange - Saint Quirin

20 mei 2022

19,2 km, 334 hoogtemeters, top 400

Het avondmaal was eenvoudig: pasta met rode saus, meer had de bakker niet te bieden. 

De nacht is rustig en zwoel, voor het eerst hoeven we niet in de slaapzak maar gebruiken we die als deken. Een kikkerkoor zorgt voor het echte natuurgevoel.

Om 8 uur verlaten we de camping. De etappe  van vandaag is kort: in Abrescheviller is geen camping meer en daarom kamperen we in Saint Quirin. We snijden daarmee meteen morgen een paar kilometer af als we onze eerste echte berg, de Donon (1009 m), gaan bedwingen.

De route lijkt op die van de afgelopen dagen: veel rustige asfaltweggetjes, landbouwvelden met graan en opkomende mais en zonnebloemen en af en toe een dorpje. Nieuw is dat we de Vogezen voortdurend in beeld hebben. Aan het begin van de dag lijken ze nog ver weg, als we bij St. Quirin uit het bos komen liggen ze plots dicht voor ons. 

In St. Quirin is een goed restaurant en daar hebben we gereserveerd voor de lunch. Lekker eten weer, pastasalade die er suf uitziet maar heerlijk smaakt, een vismousse met risotto en een lekker toetje, echt een briljante uitvinding, dat menu du jour. Ik drink dit keer veel minder wijn dan Pjotr, maar wordt er net zo beroerd van. Niet meer doen dus. 

We nemen nog een kijkje in de mooie kerk en halen yoghurt en jus bij de mairie annex VVV annex depot de pain annex epicerie. Avondeten is daar niet bij elkaar te sprokkelen, dus we moeten vanavond nog een keer uit eten, afzien hoor!

De camping is klein en groen en ligt aan het water. Er staan alleen nog wat Nederlanders, het is een plaag 😀. Het is erg warm en benauwd, en als we de tent hebben staan komt er een buitje naar beneden. Er is een luxe verblijfsruimte dus daar trekken we in.

Vandaag was de laatste dag laagland, en daarmee een mijlpaal, morgen begint er een heel nieuw avontuur als we de Vogezen en daarmee de hoogte ingaan. Tot hier hebben we vooral rivieren gevolgd: een klein stukje Maas, toen de Ardennen over, waar we op dag 4 het tot nu hoogste punt bereikten in de buurt van Stavelot (572 m). Morgen gaan we over de 1000m heen, dus da's andere koek. 

Na de Ardennen volgde de GR5 rivieren: de Our, de Sure en de Moezel in Luxemburg en de Moezel en de Seille in Frankrijk. Elke keer als we water zagen stromen wisten we: dat is op weg naar Nederland, want de Moezel komt in de Rijn uit. Voorlopig blijft dat nog zo: Vogezenwater stroomt ook naar de Rijn.

In België en Luxemburg kwamen we nog regelmatig andere GR5 wandelaars tegen, in Frankrijk tot op heden 0. Dat gaat vast veranderen in de Vogezen, zeker nu er wat lange weekends aankomen.

Waar mogelijk hebben we  tot nu toe gekampeerd, veel vaker dan ik verwacht had hebben we 'onder dak' geslapen. Van wildkamperen is het nog niet gekomen 'niet kunnen douchen' en de beschikbaarheid van fijne alternatieven hebben ons tegengehouden.

Met het weer hebben we tot nu toe ongelooflijk veel geluk gehad: afgezien van kou in het begin en een half dagje regen is het stralend wandelweer. 

Ook fysiek zit het mee: op wat aanvangsblaren na hebben we geen ongemakken ervaren. Wie zich afvroeg of onze relatie dit trekt: ja, dat gaat prima. Het is fijn samen met dezelfde 'klus' bezig te zijn en we komen makkelijk tot gezamenlijke beslissingen.

We zijn meer van Frankrijk gaan houden onderweg: de mensen zijn aardig en ze stellen hun prioriteiten duidelijk: je werkt om te leven en niet andersom. Dat van alles op onverwachte tijden dicht is nemen we dan maar op de koop toe.

We beleven veel plezier aan de blog: het is leuk verhalen vast te leggen en tekenende beelden te vangen. Bijzonder om te ervaren hoe mensen uit allerlei stadia van ons leven ons volgen en meeleven, zo wordt deze reis méér dan een duotrip. Dank voor al jullie reacties: we hebben besloten nergens op te reageren, maar dat valt niet altijd mee. Weet dat we ze zeer waarderen en regelmatig checken of er nieuwe zijn!