Roya - Beuil

Zaterdag 

18,0 km, 1134 hoogtemeters, top 2565 meter 

We ontbijten om 7 uur en zijn vlot op pad, voorzien van een stevig picknickpakket. Het is stralend weer, zoals gewoonlijk. De poes loopt nog een aardig eindje met ons mee, pas bij de tweede brug houdt ze het voor gezien. 

We klimmen vandaag naar ruim 2500m, en de klim begint in het bos bij de rivier. Lekker geleidelijk lopen we over het prima bospad naar boven, terwijl steeds meer uitzicht op prachtige rotsen en woeste verten zich ontvouwt. Pjotr fotografeert heel wat af. 

We bereiken de boomgrens weer, en lopen dan door weiden met kort gras en veel krekels en vlinders.  Het slimme paadje om schapen en honden te ontwijken vinden we niet: daar staan honden voor. In plaats daarvan klimmen we bovenover om ze te ontwijken.

Steeds hoger klimmen we, en steeds mooier worden de uitzichten over de Mercantour. Ik voel me echter niet op mijn gemak: er graast hier een kudde van 2500 schapen, bewaakt door honden die gewend zijn de strijd aan te gaan met de plaatselijke wolven. Die honden kom ik liever niet tegen. Schapen zien we niet maar plotseling wel een grote hond, nee, zelfs 4. Ze komen woest blaffend op ons afgestoven. Wij doen wat we geleerd hebben: petten af, rustig doorlopen, kalmerend praten. Het werkt, ze vallen ons niet aan. Goed voor je hart is dit echter niet. We spreken later op de dag verschillende andere wandelaars met dezelfde bijna-dood-ervaring. 

Als we willen gaan lunchen horen we een paar schapen blaten, dan maar een stuk verderop lunchen. We lopen door een nat dal dat op grote hoogte tussen de bergtoppen ligt, erg mooi. We blijven die schapen horen, het blijken er maar twee te zijn, die zijn blijkbaar de kudde kwijtgeraakt. We lunchen hoog op de helling, ervan overtuigd dat een veel mooiere lunchplek moeilijk te vinden is. 

Nog een kleine 400m klimmen na de lunch. We bereiken de col de Crousette (2480m), om te ontdekken dat we nog bijna een kilometer over een gruishelling moeten om echt boven te komen. Daar hebben we een onwaarschijnlijk mooi panoramauitzicht. Pjotr maakt het filmpje van de dag op het stukje graat dat we daar lopen en is er zeer tevreden mee.

Naar beneden dan maar, dit keer voor de variatie over goed te belopen en niet al te steile paden. Eerst over gruishellingen, dan een heel stuk bijna vlak door weiden, we ontmoeten daar zowaar onze 'familie' van gisteravond weer. Genietend van het uitzicht lopen we verder. Een stuk lager gaan we van de GR5 af, richting Beuil, er is geen accomodatie meer verder op de GR5 dus we hebben voor dit alternatief gekozen. We dalen en dalen, komen weer eens door een wei met koeien en volgen de lege bedding van een rivier naar beneden. Het is nog best een eind....

In Beuil komen we meteen uit bij de camping. Die is eigenlijk vol maar we krijgen toch een plekje in de rommelige speeltuin/tentjeshoek. Pjotr is er niet blij mee en krijgt de haringen niet de grond in. Ik regel een ander plekje maar ook dat is bepaald niet fijn: tussen allerlei houtafval en zo smal dat onze buren over onze tent heen moeten stappen. Er lijkt een flinke groep jongeren te kamperen ook, dit wordt vast niet de fijnste nacht. We hadden het er net over vandaag hoezeer we tot nu toe geboft hebben...