Rapallo - Sestri Levante, 100e wandeletappe!

Donderdag 

20,7 km, 550 hoogtemeters, top 208 meter 

Gisteravond simpel gegeten in een snackbar en daarna nog even romantisch naar het strand gewandeld, waar een wassende maan nog net door de wolken heen scheen. Weeronline voorspelde voor vannacht een paar mm regen, de immer doemdenkende Yr-app enkele centimeters, we halen de was dus maar naar binnen. Het blijft droog...

Het was erg benauwd in onze kamer dus we slapen met de reutelende airco aan, dat zorgt er meteen ook voor dat buitengeluiden niet meer binnendringen. 

Om half 8 staan we op, we ontbijten met eigen muesli en yoghurt op de kamer. We kunnen wel koffie en thee zetten, heel fijn als die mogelijkheid er is, ik maak er dus uitbundig gebruik van.

Even na achten op pad. Het is markt bij het strand. Alles verandert, behalve de markt, die ziet er nog net zo uit als 40 jaar geleden: kramen met keukenbenodigdheden, met ondergoed in onbegrijpelijke vormen, kleuren en maten. En hele mooie met kleurrijke groenten en fruit en verrukkelijke olijven en kazen waar we nu niks mee kunnen. De enige innovatie is de kraam met telefoonhoesjes en -kabeltjes.

Vandaag lopen we de 100e etappe! We kijken terug op de afgelopen 99 en zijn het er over eens dat de Alpenetappes, hoe zwaar vaak ook, toch wel de mooiste en indrukwekkendste waren.

Deze etappe begint met een gruwelijk steile klim over trappaadjes en asfalt. In no time druipen we weer van het zweet. We klimmen naar 200 meter, met fantastische uitzichten over de golf van Rapallo en de heuvels. Boven staat een mooie kerk, die vandaag echter gesloten is tot 3 uur.

We lopen bovenlangs (uitzicht, uitzicht!) door naar het volgende kerkje dat ook dicht is. Via een officiële wandelroute dalen we af naar Zoagli. Het pad is eerst mooi betegeld, en wordt dan een zandpad, ergens onderweg is het nog op een willekeurige plek 50 meter prachtig bestraat. Precies genoeg voor de foto's die nodig zijn om subsidie binnen te halen?

In Zoagli cappuccinopauze, en dan de volgende berg over. Minder steil en met boven een 15e eeuws kerkje dat wél open is. Het is versierd met mooie frescos uit het begin van de 16e eeuw. We eten er een appel en dalen dan af, deels zelfs via een bospad, naar Chiavari. Het begint wat te spetteren maar beneden is het alweer droog. 

Winkels liggen onhandig ver weg hier, aan het strand vinden we echter een bar die ook pasta serveert, helemaal goed. Het begint hier harder te regenen, we vluchten weg vanonder de parasol naar een waterdichtere overkapping.

Het is halfbewolkt en benauwd en als we een half uur verder zijn zien we de volgende bui aankomen. We schuilen een kwartiertje in een portiek terwijl de pittige bui neerslaat. 

In Lavagna en Cavi lopen we langs het strand en een stuk langs de Aurelia. Locus wilde ons nog een heuvel over sturen, wij vonden twee keer wel genoeg.

In Cavi haal ik een paar boodschappen. Als we verder lopen verbazen we ons weer eens over het gewicht van onze rugzakken: die lijken de laatste weken onwaarschijnlijk zwaar, terwijl er echt niet veel meer in zit. Relatief gezien dragen we wel meer: we zijn zelf aardig wat kilo's kwijtgeraakt zagen we op Lida's weegschaal. Hopelijk gaat het achterlaten van de kampeerspullen over een paar dagen verlichting brengen.

Na Cavi gaan we nog een kleine heuvel over, waar de Aurelia door tunnels gaat. Het is een mooi klimmetje over een pad door een bos.

Boven wordt het opener, we passeren de ruïne van een kerkje en staan plotseling hoog en loodrecht boven de zee aan een spectaculaire, en niet afgezette, afgrond. Pjotr wil er een foto van hebben, ook omdat het uitzicht op Sestri Levante prachtig is, die maak ik met lichte tegenzin, vanwege die enge afgrond. 

De afdaling gaat over een mooi rotspad dat ons rechtstreeks naar de camping voert, die vlak voor Sestri op een mooi plekje tussen rotswanden ligt.

We krijgen een plekje van 4x5m op het tententerras en ik mag daar €36 voor aftikken. Da's dan inclusief €5 'korting' omdat we geen auto hebben en inclusief stroom die we niet gebruiken. De camping heeft behalve gedateerd sanitair niets te bieden. Tja, als wandelaar heb je het niet altijd voor het kiezen.

De tent staat snel en ik spoel mijn bezwete kleren uit voor we naar het strand gaan dat (dat dan weer wel) honderd meter van de camping ligt. Het is een schoon openbaar kiezelstrand met douches, fijn. Het is nog steeds bewolkt maar nog evengoed warm. Er zijn krachtige golven vandaag, heerlijk om in mee te deinen. We gaan vlak aan het water zitten en worden verschillende keren verrast door opdringerige golven, we trekken ons verschillende keren terug.

Etappe 100 zit erop! In de statistieken zie ik dat de gemiddelde dagafstand 21,2 km was en we gemiddeld 697 m hebben geklommen, vandaag was dus een redelijk standaard etappe. Benieuwd hoeveel etappes er nog volgen, afhankelijk van de route die we kiezen, zullen dat er tussen de 30 en 50 worden schat ik.