La Grenotte - Excenevex

Zaterdag

28,6 km, 322 hoogtemeters, top 1245m

In La Grenotte eten we, zoals dat in berghutten gaat, samen aan een grote tafel, en je eet wat de pot schaft. Dat was  vandaag een groene salade, kip met pasta en kaas toe. We aten pas rond half negen omdat enkele gasten vastzaten in de file. We zitten naast twee Fransen die de GR5 van zuid naar noord lopen. Wij zijn benieuwd naar hun verhalen, en zij naar de onze.

Na het eten duiken we gelijk ons bed in, ik slaap heerlijk, Pjotr heeft last van het eten. Pech, want het was een heerlijk rustige plek om te slapen, met alleen het geklingel van koeiebellen als slaapliedje. 

Het gezamenlijke ontbijt is om half 8, dus we zijn weer mooi op tijd op pad. Onderweg ontstaat het idee in één keer door te lopen naar Excenevex, per saldo is dat maar 5 km verder, levert een dagje extra zwembad op.

Al snel zijn we in La Cure, de grensplaats op de frans-zwitserse grens. De route omzeilt de douane en door mooie weiden met hoge naaldbomen leidt de route naar St. Cergue.

Daar is het een drukte van belang want het Retro Motor International is er bezig. Overal staan oude motoren, en het dorpspark is camping geworden. Het is rond de middag en deelnemers lijken een zware nacht achter de rug te hebben, er wordt veel rondgehangen.

De weg de berg op naar St. Cergue is afgesloten: één voor één komen de motoren naar boven geknald en geknetterd. Wij hoeven die weg niet te hebben, maar we kruisen 'm wel een keer of 6, en bij elk van die kruisingen is ons wandelpad aan beide zijden grondig geblokkeerd en voorzien van acces interdit borden. Bezorgde verkeersregelaars verhinderen dat we toch oversteken. Bij de eerste oversteek wachten we braaf een paar minuten en mogen we dan alsnog over. 

De mevrouw bij de tweede oversteek is strenger. Gelukkig vliegt er een motor met zijspan uit de bocht, (geen gewonden verder), daar heeft ze het druk mee en wij kunnen alsnog over sneaken.

Over een oude Romeinse weg dalen we verder en plotseling is daar het uitzicht over het meer van Genève. De Alpen liggen daarachter, het is heiig maar ze zijn beter zichtbaar. Even later denken we zelfs, eindelijk, de Mont Blanc te onderscheiden.

Naarmate we dalen wordt het warmer, en in  Trelex koelen we hoofd en armen graag bij een fontein. We gaan de vlakte in en zien voor het eerst in weken weer akkers. Het graan is hier al rijp en soms zelfs al geoogst, de zonnebloemen staan een halve meter hoog en de druiventrosjes zien er veelbelovend uit. Tussen de schaduwloze akkers is het pad echt heet, we drinken wat af.

We doorkruisen vlot het gezellig aandoende Nyon zodat we de boot van 4 uur kunnen halen. Dat lukt, en na een vlotte overtocht komen we 20 minuten later aan in het Franse Yvoire. Dat blijkt een supertoeristisch middeleeuws stadje. Ook hier stappen we rap doorheen, de camping is nog 5 km verder.

Tegen half zes komen we er aan. We kunnen de glamptent niet een dag eerder krijgen, maar wel gewoon kamperen. Het is wel effe wennen, zo'n grote drukke camping, hopelijk kalmeert het wat na morgen.

We zijn nu precies 8 weken op weg, en zijn in 49 etappes en met 7 rustdagen van Maastricht naar hier gelopen. De Alpen liggen voor ons, dat wordt weer een nieuw avontuur!