Chapelle-des-Bois - La Grenotte

Vrijdag

26,2 km,  707 hoogtemeters, top 1345

Maison de Montagnon blijkt een heerlijke plek. We hebben een stille kamer met fantastisch uitzicht op de rotsen die we morgen gaan beklimmen. Het is een kamer met gedeeld sanitair, omdat de andere kamers niet bezet zijn betekent dat dat Pjotr en ik 3 douches en 4 wc's te verdelen hebben.

Het avondeten is heerlijk, tomatensoep, zalm met tagliatelle, kaas, een kwark/bosbessentoetje en koffie erachteraan. Het is niet druk, naast ons is er nog een groepje Fransen en zijn er 3 NL motorrijders van tegen de 60 die het gezellig proberen te hebben en klagen over de verkeersdrempels op de NL dijken. Tussen Amerongen en Schoonhoven schijn je nog wel door te kunnen rijden.

Uitgerust beginnen we aan een nieuwe dag. Ook het ontbijt is prima. We moeten ook goed eten, van de vetreserves waar we mee vertrokken in april is weinig meer over.

Rond half negen vertrekken we, en we mogen meteen aan de bak: zo'n 400 m omhoog, de steile kliffen op die ik vanuit mijn bed al kon zien. Het is weer stralend weer en we zijn blij met de schaduw van de bossen. De klim is steil en pittig, en wij goed uitgerust, dus dat werkt wel. Boven aangekomen wacht een fantastisch uitzicht op de vallei met haar dorpjes en twee erg pittoreske meertjes. 

We treffen op de top een paar Fransen die zichzelf als klimaatvluchteling bestempelen: ze hebben deze maanden een gite in de bergen gehuurd om de hitte van hun stad te ontvluchten. We hebben het over klimaatverandering en hoe lastig het wordt die te keren. Ze bedanken ons namens de aarde omdat wij lopen.

Het pad loopt nog een stuk parallel aan de kliffen en gaat dan dieper het bos in. Pjotr maakt tig foto's van de uitzichten en van bloeiende bloemen in de berm: de bospaden zijn breed en laten ook ruimte voor bloemen.

Als we pauzeren vliegt er van alles om ons heen. De meeste beesten landen/steken niet, maar per saldo zitten we allebei toch onder de jeukende bulten.

Na de lunchpauze lopen we kilometers lang over brede bospaden die afwisselend van steenslag en van asfalt zijn. Het bos bestaat uit hoge slanke dennen en we lopen precies naar het zuiden, dus er is weinig schaduw op de weg. Niet spannend, maar het schiet wel redelijk op. Het is warm, maar we hebben daar net geen last van. 

Les Rousses blijkt een levendige plaats met winkels en terrasjes, wij halen enkel jus in de super en pauzeren met blikjes cola in de schaduw. Het is nog een gemeen klimmetje naar het centrum. Er is van alles te doen hier, en er is veel verkeer, dat zijn we niet meer gewend. 

Na Les Rousses is het nog een km of 5 naar onze gite d'etappe, La Grenotte. Direct na Les Rousses lopen we alweer over een mooi bospad dat naar La Grenotte toe heuvelt. We komen er rond 5 uur aan, en het blijkt een prachtige plek in de weiden. We mogen kiezen: toch een tweepersoonskamer of de tent opzetten. Het tentplekje is zo mooi dat het kamperen wordt.

Als de tent staat trakteren we onszelf op een pilsje, waar we allebei heel snel dronken van worden. Ik regel de kampeerplek voor morgen bij een kasteel in Nyon. Morgen bereiken we het meer van Genève, of Lac Leman zoals de Fransen het noemen! Alweer een mijlpaal. Aan de overkant van het meer beginnen de Alpen.

Voordat we de Alpen ingaan, gaan we eerst een paar dagen glampen in Excenevex (wie kent het niet?) aan de zuidkant van het meer. Het wordt prachtig weer en camping La Pinede heeft zwembaden en een strand direct aan het meer. Ik heb er een tent met keukentje en eigen sanitair geregeld. Zin in!