Bousieyas - Saint-Etienne-de-Tinée

Donderdag

18,4 km 688 hoogtemeters ,1400 afdaalmeters top 2237

We slapen lekker naast het kerkhof, en schuiven, nadat we de tent opgebroken en de rugzakken ingepakt hebben, om half acht aan voor het ontbijt in de gite, waar we ook gebruik kunnen maken van het sanitair. 

De dag begint natuurlijk weer met een klim, dit keer een makkelijke, we gaan geleidelijk omhoog over goede paden en stijgen tot ruim 2200m. Achter ons prijkt in de verte de col de Cavale die we gisteren bedwongen hebben, met ontzag kijken we terug op die ongenaakbare rotswand.

Na een prettige klim volgt een vreselijk lange afdaling over een smal paadje langs een helling naar St. Dalmas le Selvage, dat op 1500m diep in het dal van de Tinée ligt. Het kruimelige paadje loopt langs diepe afgronden en is op veel plaatsen flink geërodeerd, opletten geblazen dus. We lopen ruim anderhalf uur over dit pad, pffft. De begroeiing verandert nu echt: we zien de eerste lavendel en lopen door bloeiende tijm. Kleine hagedisjes schieten weg, en we zien nieuwe vlinders. Ik zie een grote groene hagedis (aangekondigd door Paddy in zijn boekje!) door het struikgewas scharrelen, Pjotr iets wat op een vos lijkt. 

Tegen twaalven bereiken we St. Dalmas le Selvage. Zeldzaam, een dorpje met restaurants rond lunchtijd, dus we grijpen onze kans, lekker!

Veel bewolking vandaag, met kans op spetters, maar op een of andere manier schijnt de zon er toch voortdurend doorheen.

Na de lunch wacht er nog een berg,  we klimmen van 1500 naar ruim 1700 meter, door het bos en over een breed steenslagpad, goed te doen maar niet erg interessant. Dan volgt weer een opletten geblazen afdaling, naar 1160m, dus ruim 500m naar beneden. Daar beleven we weinig lol aan, om het maar zachtjes uit te drukken. 

Rond half vier bereiken we de camping van Saint-Etienne-de-Tinée. Die is vol, maar voor randonneurs houden ze altijd ruimte vrij. Fijne camping: auto's moeten erbuiten op de parkeerplaats, dus er staan  alleen maar tenten. De camping ligt naast een mooie zwemplas waar we niet voor hoeven te betalen, we voelen ons hier welkom. We zetten de tent op (pech voor de badmintonners) en zitten nu aan het strandje bij te komen van het geploeter van vandaag. Straks een hapje eten in het dorp.