Alpage Lapisa - Salvagny

Dinsdag

24,7 km, 744 hoogtemeters, top 1912 meter

Er zijn nog wat wandelaars bijgekomen en we eten met z'n zevenen, de Franse discussies gaan iets sneller dan wij kunnen luisteren maar soit.

De fondue is lekker en spectaculair: het fonduestel vliegt grootscheeps in de fik, net als de theedoek die als blusmiddel wordt ingezet. Die wordt fluks uitgetrapt op de stenen vloer. De coole serveerster redt de pan met fondue en draagt het brandende onderstel naar buiten. 

Tijdens het eten klaart het snel op en worden de bergen om ons heen zichtbaar, dat vraagt om nog een paar foto's. 

We slapen lekker in onze privé-achtige nis. Om 7 uur staat er een stevig ontbijt klaar, met o.a. kakelverse (loeiverse?) kaas. In de kaasmakerij die bij de refuge hoort, staat een enorme ketel melk op een houtvuur en klopt de boer de eerste kaas uit de vormen. 

Ik reken af, deze refuge leverde Zwitserse kwaliteit tegen een Zwitserse prijs dus dat klopt wel.

Het is mooi opgeklaard als we vertrekken, we beginnen na een korte afdaling als warming-up met een klim van een paar honderd meter naar de Col de Cou, wat dan meteen de grens met Frankrijk is, hier verlaten we Zwitserland. Het uitzicht is er naar twee kanten prachtig. Enkele andere lopers zijn er ook, we maken over en weer foto's van elkaar.

De afdaling loopt over een breed en niet al te steil pad en we komen in open dennenbos terecht. Overal klingelen koeienbellen. Na een km of 7 pauzeren we op een open plek, even verderop liggen nog sneeuwresten in de schaduw. 

De klim naar de col de Golèse, die 300m hoger ligt, voelt inmiddels als dagelijks werk. Van daaruit zien we diep in de verte, 1000m lager, Samoëns liggen. Een laaaaange afdaling volgt, over een steenslagweg en deels via een leukere afsteker door het bos. Rond 1 uur klappen we de stoeltjes open om te lunchen in een weiland nu het nog droog is. Het betrekt al en in de verte lijkt het wat te rommelen. 

We dalen alsmaar verder af door een donker bos, we kunnen kiezen tussen de weg en een bospaadje en kiezen voor het bospaadje. Een riviertje stroomt onder ons langs. Een stukje voor Samoëns lopen we langs een refuge waar iemand op het raam tikt: één van de Fransen waar we al sinds Vinzier mee optrekken. Hij komt naar buiten voor een praatje, morgen zitten we weer in dezelfde refuge.

Samoëns hoeven we niet in, we lopen na enig zoekwerk tussen lawaaierige bulldozers, langs de onstuimige rivier de Giffre richting Salvagny. Er wordt op geraft, leuk gezicht, al die mensen die lol hebben. 

Met nog 3 kilometer te gaan komen we uit bij een nauwe kloof waar de Giffre zich doorheen wurmt, prachtig, die hoge rotswanden! Het nadeel is dat wij ook weer omhoog moeten, nog bijna 200 meter in de laatste twee kilometer. We klimmen omhoog door bos met enorme rotsblokken en rotswanden en komen uit bij een fotogenieke passage met trappen. Als we uitgeklauterd denken te zijn, komen we uit bij een bordje dat aangeeft dat de route is verlegd. Hoe is echter minder duidelijk. Pjotr navigeert ons met Osmand de goede kant op. Een paar honderd meter lopen we via een breed pad langs de rivier, dan worden we weer naar boven de rotsen op gestuurd voor nog wat extra hoogtemeters. Boven aangekomen blijkt het pad door een schapenwei te lopen. We klimmen over het hek, waar gelukkig maar weinig stroom op staat, en komen er dan achter dat de schapen ook nog door 4 enorme honden bewaakt worden die ons meteen gespot hebben. Héél snel het hek weer over.... Er blijkt een eenvoudiger route naar beneden te zijn, tja. De laatste 600 m gaan over de brug en dan nog maar een keertje steil omhoog naar de refuge. Over de laatste drie kilometer hebben we ruim een uur gedaan. In de refuge worden we vriendelijk ontvangen en hebben we, hoera, een kamer voor onszelf. Eén van de lopers van gisteren, een vrij spraakzaam type, is er ook al.

Het was een overvolle dag vandaag, met veel verschillende landschappen en terrein. Pjotr heeft daarom wel 25 foto's gemaakt vandaag. We raken een beetje overvoerd met indrukken... Morgen lijkt 'overzichtelijker': één hele lange klim naar ruim 2200 meter. We gaan het beleven!