Nog meer zon en zee

Rustdag Sibenik.
Petra doet de was met de hand. De (enige, op zo'n grote camping??) wasmachine schijnt kapot te zijn. De camping maakt deel uit van een enorm complex met veel hotels met zwembaden waar we ook gebruik van mogen maken. Daar gaan we dus naar op zoek, de jongens geven de voorkeur aan zwembaden, wij willen ligstoelen.

We wandelen door het bos langs het strand en vinden een eind verderop een prima zwembad met stoelen in de schaduw. Lekker zwemmen en rustig lezen, goed om bij te komen. Pjotr zoekt uit hoe we morgen de watervallen van Krka kunnen bezoeken.

Halverwege de middag gaan we met de bus naar Sibenik, een leuk, rustig stadje. Petra koopt er een nieuwe bikini, haar oude is versleten geraakt van het vele zwemmen en uitspoelen. De jongens zoeken er een kadootje voor hun bijna jarige mama, en Pjotr vindt een Telegraaf met artikelen over het nieuwe prinsesje Zonder Naam. Beetje besluiteloze types blijkbaar, haar ouders!

We eten spaghetti en pizza in de haven, heel lekker kazig en voor erg weinig geld, weer zo'n gouden Trottertip! 's Avonds kijkt Pjotr sterren met de jongens, op het strand bij de camping. Tim kan inmiddels al flink wat sterrenbeelden onderscheiden: Grote Beer, Kleine Beer, Draak, Schorpioen, Leo, Boötes etc. en hij vindt het ook erg interessant.

Woensdag 29 juni
Rustdag Sibenik, bezoek Krka-watervallen.

Daar gaan we dan, om 8.20u de bus bij de camping, om 9.00u die in Sibenik naar Skradin, en daar om 10.00u de boot naar Skradinski Buk, het deel van het Nationaal park Krka dat wij willen bezoeken.

De watervallen zijn prachtig, ze stromen over vele terrassen door het groen in een groot meer. En het mooiste is dat je er mag zwemmen. In de stroming van de grootste watervallen spartelen de jongens verrukt rond, en rondklauteren onder de kleinere watervalletjes geeft het echte Tarzangevoel. Er zwemmen niet eens zoveel mensen, dus plaats genoeg.

Het is een genot om die bruine sterke kerels van ons tegen de stroom in te zien zwemmen, wat een kanjers zijn het toch! Na een uurtje krijgt Otto vreselijke honger, een voortdurend terugkerend thema deze reis.

We gaan op zoek en vinden een restaurantje waar we zijn leven kunnen redden. Dan maken we een wandeling door het park. De jongens willen eerst liever terug om te zwemmen, maar zijn gauw om. De wandeling leidt over mooi aangelegde bruggetjes door heel veel stromend water. Het is echt wondermooi, overal stroompjes, watervalletjes, vijvertjes, meertjes, stroomversnellingen in een prachtig gevarieerd bos (dus ook veel schaduw en niet te heet). Ook voor Pjotr en mij is het een van de mooiste wandelingen ooit.

Otto kan er niet over uit dat er zo iets moois bestaat, en ook Tim geniet volop. Als toetje zwemmen we aan het eind van de wandeling nog een keer bij de watervallen, Pjotr maakt er foto's van. Dan dezelfde reis weer terug, met bordjes spaghetti in hetzelfde restaurant als gisteren in Sibenik. We vinden er zowaar een verse Volkskrant, wat een verademing na die vreselijke Telegrafen. Op de camping duiken de jongens in weer een ander zwembad terwijl wij genieten van de echte krant. Een prachtige dag!

Donderdag 30 juni
Sibenik - Tkon, 60 km, gem. snelheid 21 km per uur.

We zweten alweer lang voor we op de fiets zitten, maar we merken het niet eens meer, zweten is de normale toestand geworden. Eerst moeten we vandaag om Sibenik heen, via de Magistrala weer. Vervelende eerste 15 km, veel verkeer, veel afslagen, veel vrachtwagens. Petra is blij wanneer we de brug over de Krka over zijn en stoppen voor een eerste pauze.

De weg is vlak vandaag, en met weinig bochten. Dat betekent dat we snel en makkelijk opschieten, maar ook dat auto's veel harder rijden. Hoewel iedereen ruim en voorzichtig om ons heen scheurt is dat toch wel onrustig.

We zwemmen en lunchen uitgebreid aan een mooi strandje bij Pirovac, maar weten Biograd nog wel te bereiken voor de wind weer naar het Noordwesten (en dus tegen) is gedraaid. Vandaar die mooie gemiddelde snelheid vandaag! Het is weer heet, ruim 30 graden in de schaduw, en bijna 40 op de weg. De jongens doorstaan het gelukkig dapper.

In Biograd kaarten we een uurtje in afwachting van de veerboot naar Tkon, waar we gaan kamperen. We vinden camping Sovinje makkelijk, onze eerste naturistencamping deze reis! En meteen een echte: klein, gemoedelijk, met veel contact tussen de kampeerders en een aardig strandje. En weinig voorzieningen, gelukkig heeft Petra noodrantsoen geregeld in Biograd. De buren trakteren op een fles wijn, en zo eten we toch nog lekker.