Wind in de rug

Rustdag Zadar.

De jongens en Petra hebben goed geslapen, Pjotr heeft geleden aan het scala aan lawaaibronnen dat op deze camping geluid maakt. Past wel bij deze omgeving.

Het is weer helder en rustig weer, da's mooi. Na het ontbijt pakken we de bus naar Zadar, waar we de oude stad bekijken. Er zijn de nodige mooie kerken en we bezoeken zowaar een museum, dat van religieuze kunst.

De nonnen lijken zich gespecialiseerd te hebben in relikwieën, en dan voornamelijk in (delen van) armen van dode heiligen. Ook is er een vitrine met kelken, die vinden de jongens wel boeiend, welke zou de Holy Grail zijn? Ze komen er niet uit, maar heffen wel hun op dit moment favoriete lied aan, dat over Brave Sir Robin (hij vluchtte dapper weg), uit de film The Holy Grail.

Na een vieze lunch besluiten we toch echt meer zelf te gaan koken, te beginnen met pannenkoeken en maaltijdsalade vanavond. Pjotr besluit vanavond met de jongens naar de film te gaan, War of the Worlds draait. Petra hoeft niet mee. Tussendoor gaan we nog een uurtje naar het strand en bewonderen we een nieuw kaartspel dat de jongens zelf ontwikkeld hebben. De film blijkt enkel interessant wegens de special effects, Petra heeft ondertussen de kans gegrepen het dagboek goed bij te werken.

Dinsdag 5 juli
Zadar - Novalja, 80 km, gem. snelheid 20,2 km per uur, 700 hoogtemeters.

Het is bewolkt en koel vanochtend, rond de 25°, en de wind waait uit het zuidoosten. We klimmen Zadar uit, na een afslag heuvelen we ruim 15 km naar het noordoosten door een gebied begroeid met laag groen. De klimmetjes houden ons aardig bezig.

Na 20 km slaan we linksaf naar Pag en hebben we de wind VOL IN DE RUG! Dat is genieten! We rijden alsof we vleugels hebben, met snelheden op het vlakke tussen de 25 en 30 km per uur. De snelheden bergaf (het blijft een beetje heuvelen) vermelden we maar even niet, omdat dat de nachtrust van sommige lezers zou kunnen verstoren.

De weg is goed en overzichtelijk, maar deze bewolkte dag zet erg veel strandtoeristen aan tot een dagtripje, waardoor het nogal druk is. Gelukkig heeft niemand haast en krijgen we alle ruimte. Het eiland Pag en de naburige eilanden zijn volkomen kaal, echt een maanlandschap vol keien, apart om door heen te suizen.

In het dorp Pag lunchen we, al 50 km onderweg en nog geen centje pijn. Wel vallen de eerste regendruppels, maar (alles zit vandaag mee lijkt het) we zien een tafel met bankjes onder een afdak voor een gesloten winkel staan en lunchen daar heel comfortabel.

De overtocht van Lun naar Rab blijft ons bezighouden: vaart die boot nu wel echt, kunnen de fietsen mee? Navraag leert dat de fietsen mee kunnen maar dat de boot echt alleen om 7.30u vertrekt. We besluiten daarom wat verder richting Lun door te rijden, zodat we donderdag maar 20 km hoeven te rijden naar die boot.

Vanaf ons lunchplekje hebben we mooi uitzicht op de heuvelrug waar we zometeen overheen moeten, en op de weg die er naar boven slingert. Ziet er erg indrukwekkend uit, maar valt erg mee: is maar 200m hoog en niet steil. Omdat het er zo spannend uitziet oogsten we wel veel applaus onderweg.

Hier op Pag wordt meer gefietst, er liggen zelfs overal folders met aardige fietsroutes. Na de klim volgt een flitsende afdaling, gevolgd door weer zo'n zelfde klim. Het begint te spetteren. Niet hard genoeg om de regenjassen aan te doen, wel hard genoeg om de weg nat te regenen. Kroatische wegen hebben de reputatie erg glad te worden als ze nat worden, en Pjotr ziet inderdaad een auto in de slip gaan.

Wij glissen probleemloos omlaag, en vinden voor Novalja de camping, Strasko, die we daar vermoedden. Hij heeft een FKK deel dat veel rustiger is dan het textieldeel, wij blij. De zee is er weer helder, en de camping lekker rustig, kunnen we even bijkomen van Borik! We eten op de camping, de jongens vinden het er erg leuk, want je kunt er gratis minigolfen