Bezoek aan Matera

Rustdag Carrera della Regina.
Een dag vol eten en rusten: eerst een luxe ontbijt met vers sap en roerei, (volgens Otto zijn Beste Ontbijt Ooit!) om 14.00 een uitgebreide pranzo met pasta, vitello en fruit toe, en 's avonds nog een keer pasta of soep en een omeletje.

Het is te koud om te zwemmen, jammer, het zwembad ligt daar zo aanlokkelijk te kijken. We doen vooral niets vandaag! Petra's dure Teva sandalen blijken allebei kapot: de aanhechting van beide hielbandjes is gebroken. We repareren ze met stukjes scheerlijn, het begin van een nieuwe trend?

Pjotr en Petra winnen vet van de jongens met klaverjassen, ha ha.

Zondag 12 juni
Carrera della Regina - Matera, 73 km, gem. snelheid 18 km per uur, 439 hoogtemeters.

Met goede adviezen van onze vriendelijke gastheer vertrekken we, om te beginnen met 5 km duizelingwekkend afdaling. En dan haalt onze gastheer ons in om onze paspoorten terug te geven, waren we even vergeten. Oeps, slordig! En mille grazie!

We rijden over de ss 169, de Diga Basentello. Deze is erg breed, met heel veel vluchthavens en op 25 km zien we 20 auto's. Lekker rustig, vlak of licht dalend en maar windkracht 3 tegen vandaag.

Het landschap is heel weids, een kilometers breed dal met goudgele graanvelden en hier en daar een verlaten huisje. Leeg, stil, groot. Na 35 km komen we uit op de ss 96, waar heel veel Europese €€ zijn omgezet in heel veel beton. Ondanks de klimmetjes schiet het wel op, maar mooi is anders.

Tegen de tijd dat we Gravina bereiken zijn we wel toe aan lunch. Die nuttigen we in een boomgaard onder een vijg en een pruim. Klinkt romantisch, maar de ondergrond bestond uit erg harde stoppels met veel spinnen, dus erg comfortabel was het niet. Het was wel de laatste schaduw die we konden vinden, dus niet geklaagd!

Op 20 km voor Matera staat een dreigend bloccata-bord, maar dat hoeven we niet serieus te nemen, zeggen de carabinieri. Terwijl de tegenwind aanwakkert zwoegen we verder. We zien Matera al van verre liggen, maar er wacht ons nog een klim van 230 naar 398 meter, en we zijn  moe. ('We' zijn meestal vooral Petra en Pjotr, de jongens zijn werkelijk onvermoeibaar!).

n Matera hebben we een echte buitenwijksestadscrisis: we zijn moe en het niet eens over waar we precies zijn danwel heen moeten. Dom dom, het kost alleen maar extra energie. In een bar vragen we de weg en dan vinden we het centrum toch nog.

We kiezen voor het makkelijk te vinden 1 ster hotel Albergo Roma, boven de in de Sassi gelegen (en vast moeilijk te vinden) topper hotel Sassi. Otto is erg boos: die wil niet in een 1 ster hotel! Het valt erg mee: het hotel is brandschoon, de eigenaren aardig, de fietsen kunnen binnen staan, aan de ketting en gecamoufleerd door een plant. En de jongens krijgen een eigen kamer met badkamer en tv. Otto gelooft niet dat dit een 1 ster hotel is!

Als we allemaal gedoucht hebben gaan we rond 16.30u de Sassi bekijken. Dat zijn woningen die deels in de rotswand gebouwd zijn. Het is een indrukwekkend gezicht, de woningen tegen en in de hellingen, de kloof die er langs loopt, en de helling met prehistorische grotten er achter. Een herder met kudde tegen die helling maakt het helemaal af.

We bekijken een aantal heel oude rotskerken en verbazen ons over deze bijzondere omgeving, hij was de omweg zeker waard. Ondertussen krijgt Otto steeds meer honger, en hij niet alleen! Om 19.30u kunnen we pas eten, tot die tijd kijken we de pantoffelparade die op gang komt, en er toe leidt dat de straten na ons diner, rond 21.00, zwart zien van de zondagse mensen. We steken erg af in ons reiskloffie!