Thonon-les-Bains - Vinzier

Vrijdag

23,5 km, 976 hoogtemeters, top 878 meter 

We zijn in een fijne airbnb terechtgekomen, met een slaapkamer en zitkamertje voor onszelf. Laurent kookt lekker voor ons, pizzatjes, kikkererwten met een heerlijke saus, kaas, meloen, en dat alles perfect gepresenteerd en vergezeld van rosé én rode wijn. 

We hebben het slaapkamerraam wijd opengegooid en dankzij de buien koelt het er ook lekker af.

Om 7.15u zitten we alweer aan het ontbijt dat ook top is, met geroosterd brood en roerei, fruit, kaas etc. En ook alweer zo mooi gepresenteerd. We maken nog een praatje met Laurent, die het blijkbaar door airbnb voorgeschreven mondkapje strak ophoudt, en zijn even na achten al op pad. Na de strandwandeling in de hitte van gisteren volgt vandaag onze eerste alpenetappe met veel regen en mogelijk onweer in de weersvoorspelling, veel groter kan het verschil niet zijn.

Het regent, dus de regenjassen gaan al gauw aan. We slingeren Thonon-les-Bains uit tijdens de ochtendspits, die vooral veroorzaakt lijkt te worden door ouders die hun kinderen met de auto naar school brengen. Via tig zebrapaden weten we de stad achter ons te laten.

We gaan een hoog en open beukenbos in en klimmen over brede paden en via een luxe trimparcours naar Armoy. Daar is het alweer droog, we pauzeren er onder het afdak van de kerk. We lopen verder door het bos en werpen achteromkijkend laatste blikken op het Lac Leman. Voor ons komen steile rotswanden in beeld, omdat het bewolkt is, kunnen we nog niet verder kijken naar echte bergen. In de verte rommelt de aangekondigde donder.

Tegen twaalven bereiken we Reyvroz, onze beoogde pauzeplek. Er staat zo'n zelfde kerkje als in Armoy, en we gaan weer onder het afdak zitten. Pjotr smeert broodjes terwijl het onweer snel dichterbij komt.

We trekken ons nog wat verder terug als de eerste druppels vallen maar het gaat al heel snel met volle kracht los: heftige windvlagen slaan regen over ons heen en we weten niet hoe gauw we met onze spullen de kerk in moeten vluchten. Pjotr's pet wordt gegrepen door een windvlaag en verdwijnt over een balustrade.

In het voorportaal van de kerk eten we verder en zitten we de bui uit. Als we aan het inpakken zijn, komt een volgende vluchteling binnen: een fietser die de bui dus vol over zich heen heeft gekregen. We wensen elkaar sterkte. 

Met het hele regenpak aan stappen we verder. De pet vinden we 100m verderop in de goot. Het is best koud en we gaan bergaf, dat warmt niet snel op. We dalen en dalen: we moeten ergens over de rivier de Drance heen, en die ligt goed diep. Er ligt een prachtig bruggetje-met-verhaal overheen, we pauzeren er even ter voorbereiding op de klim naar Vinzier. De regenbroek kan wel weer uit, de jassen houden we aan tot we het wat warmer hebben.

Dat is al snel het geval: de klim begint flink steil. Na de eerste kilometer vlakt het pad wat af en is het prima lopen. Bij La Plantaz verschijnt het eerste bordje dat naar onze gite in Vinzier verwijst. Over de weg, terwijl onze route door het bos gaat. Gezien de nattigheid kiezen we dit keer voor de weg. Er rijdt nauwelijks verkeer en we kunnen goed om ons heen kijken, dus dat is een goede beslissing. 

We zijn nog geen 20 km van Thonon-les-Bains en het meer, maar toch in een totaal andere wereld. Om ons heen torenen hoge heuvels en rotswanden, de wolken verhullen de echte bergen die daar weer achter liggen. Inmiddels breekt de zon door!

We slapen vannacht in een dortoir in een gite: een slaapzaal. Niet echt mijn ding, goed om hier in het klein te oefenen: er lijkt maar één ander stel te zijn. Nu boodschappen doen: we kunnen hier zelf koken in het keukentje.

N.B. Morgen geen verslag omdat we dan geen bereik hebben!