Spa - Stavelot

Wo 27 april 2024

15,8km, 493 geklommen , top 572m

Als ik om 6 uur uit de tent kruip kraakt het tentdoek en dwarrelen er stukjes ijs naar beneden: het heeft gevroren vannacht.  

We ontbijten in de (af)wasruimte: daar is het toch al gauw een graad of 10 warmer dan buiten.

Tegen achten verlaten we de camping, dik ingepakt en met een lange tocht voor de boeg. Omdat het zo koud is hebben we geen zin in een halve rustdag. Gevolg is wel dat we vandaag helemaal naar Vielsalm 'moeten' want daar is dan weer de volgende camping, waar we persé vóór 5 uur moeten inchecken. Ik raak daar wat gestresst van, pas na een paar uur lopen zakt dat gevoel weg. De etappe van vandaag is te vergelijken met 2 rondjes N70, zowel qua hoogteverschil als qua afstand, dus da's best pittig met 11 kilo bagage op de rug.

De etappe start met een lange klim langs een riviertje dat zo schilderachtig is dat alle bruggetjes naar schilders zijn vernoemd. Het klimt verder door dennenbossen en een stuk veen, met hier en daar zelfs nu nog modderige stukjes, we zijn blij met het droge weer!

Een stukje na het hoogste punt pauzeren we, met prachtig uitzicht. Pjotr verwijdert een meegelifte slak van zijn teen.

Al uren, en ook op deze rustplek, horen we in de verte racegeraas, Franchorchamps is dichtbij en daar wordt flink tekeer gegaan. 

Weer gaat het omhoog, nu door lichtere bossen met af en toe weitjes en natuurlijk prachtige vergezichten over de glooiende Ardennen. In de afdaling naar Stavelot leidt de GR5 ons door een wonderlijk tunneltje langs een beekje. We lunchen op een zonnig plekje bij de uitgang daarvan. In de zon is het lekker, als die even weg is is het meteen weer koud.

Als we Stavelot uit lopen meldt Pjotr hoofdpijn. Omdat het inmiddels best aardig weer is en Vielsalm nog een pittig eind verderop ligt besluiten we in Stavelot te blijven. De camping is gauw gevonden, groene weitjes aan een kabbelend stroompje. Het sanitair dateert uit de jaren 30, en ergens is een koppeling gesprongen zodat er momenteel geen water is. Geen wasje op de vrije middag dus.

We zetten de tent op en dan begint het rondhangen. Pjotr heeft migraine en ik gewone hoofdpijn, het blijft koud en douchen zit er ook niet in. De eerste dip dus. Na het picknickdiner (koken zonder water is ook best lastig) hakken we wat knopen door. Morgen lopen we naar een superdeluxe B&B waar we ook mee kunnen eten, en voor de nacht erna (koud & regen) regelen we een trekkershut.

Top om jullie reacties te lezen! Ik vind het leuk om te schrijven, de wetenschap dat jullie daar ook lol aan beleven maakt het nog leuker.