Excenevex, rustdag 2

Maandag

Het weekend is voorbij en daarmee de drukte op de camping. Geen rijen meer voor brood in het winkeltje, een bijna leeg strand en plenty vrije ligstoelen bij het zwembad. We hebben lekker geslapen in onze glamptent, fijn om ruimte, een koelkast en stromend water te hebben.

We lopen deze ochtend onze uitrusting helemaal door en beslissen wat we naar huis gaan sturen/achterlaten. De kookspullen gaan terug naar huis, en de kookvoorraad maken een deze dagen op. We hebben veel minder gekookt dan gedacht en boodschappen doen en meeslepen blijkt gedoe.

Ook voor een paar tubes crème voor kwalen waar we geen last van hebben eindigt de reis hier. Datzelfde geldt voor Pjotr's yogamatje: de oefeningen die hij daarop wilde gaan doen hebben geen plek in de dagelijkse routine weten te veroveren. Datzelfde geldt voor mijn tekenambities, toedeledokie potlood, gum en puntenslijper. Verder denken we het ook wel te kunnen redden met één tekentang, één zaklamp en géén spiegeltje. 

Al met al gaat dat bijna 3 kilo schelen  dus 1,5 kg p.p. en dat is best veel. Nu nog iemand vinden die de boel mee naar NL wil nemen,  maar eens rondkijken op de camping hier.

Na een duik in meer & zwembad huren we fietsen om in Thonon nieuwe schoenen te gaan kopen: we zijn allebei bijna door onze zolen heen. Pjotr heeft uitgebreide research gedaan en een aantal kandidaatschoenwinkels gevonden waar ze kandidaatopvolgers voor zijn Chako's hebben. Ik wil gewoon nieuwe La Sportiva Akira's, die voldoen wat mij betreft prima.

Het grootste deel van de route naar Thonon gaat over een niet al te brede drukke weg waar 90 gereden mag worden, het is het gevaarlijkste stuk van onze reis tot nu toe. In de schoenwinkel vind ik nieuwe Akira's en gaat Pjotr voor de Altra Lone Peak. Hij past een paar in afzichtelijke kleuren (lelijk grijs met roze veters), gelukkig blijken ze er ook te zijn in mooier donkerblauw. Spannend hoe het gaat werken met die moeilijke voeten van hem.

Op de terugweg doen we serieus boodschappen in een LeClerc, toch nog even profiteren van de laatste zelfkookdagen. Pjotr's rugzak zit er helemaal vol mee, gelukkig is het nog maar een km of 3 fietsen naar de camping.

Daar glampen we de rest van de dag rustig door.