Chatenois - Ribeauvillé

Woensdag, 17,9 km  602 hoogtemeters, top 715m

Na de nodige discussie heeft Pjotr de route van vandaag verkort, die is korter en met minder hoogtemeters dan wanneer we de GR5 zouden volgen. Ik ben bang dat als we niet op tijd in Ribeauvillé zijn de camping vol is, en dan zijn we mooi in de aap gelogeerd. Met de nieuwe route komen we vroeg in de middag aan. 

Vanuit de refuge gaat het meteen flink omhoog, eventjes door de wijnvelden en al gauw het bos in. We klimmen in één ruk naar Haut Koningsbourg, dat 9 km verderop en zo'n 500 m. hoger ligt. De route loopt eerst over brede boswegen en switch dan naar kleine paadjes. We steken regelmatig de weg over die zich geleidelijker naar boven slingert.

Boven wacht een terras met uitzicht en koffie met taart. We bezoeken het kasteel niet, doen we misschien later nog wel eens, met de kleinkinderen. Het ziet er wel prachtig uit. Er is net een bus met Nederlanders aangekomen

Een lange afdaling volgt, over vooral bospaden. Soms hebben we mooie doorkijkjes naar de vlakte. De paden zijn goed en niet al te steil, afdalen blijft echter opletten geblazen. 

Een uitzichtpunt wordt onze lunchplek, terwijl ik de boterhammen smeer, knutselt Pjotr een selfie-statief in elkaar, zie voor het resultaat de foto's.

De laatste kilometers lopen slingerend door de wijngaarden. Waar een paar weken geleden in Luxemburg de eerste blaadjes uit de wijnstokken zagen piepen, hangen hier al minitrosjes aan de stokken. Er wordt druk gewerkt, we hopen maar dat er uit die vernevelaar iets biologisch komt.

Even na tweeën komen we bij de camping, waar een lange rij campers en caravans op hun beurt staat te wachten. Wij moeten achteraan sluiten, de receptiemevrouw belooft me niet te vergeten. Ik bereid me voor op laaaang wachten maar al na een paar minuten komt ze maar me toe om te laten zien welk plekje voor ons is. Prima plekje, da's mooi. Fijn om na 4 nachten 'binnen' weer te kamperen.

Als de tent staat ga ik naar de Leclerc voor boodschappen. 5 minuten lopen, zij de receptiemevrouw, maar dan loopt ze heel wat harder dan ik, want ik doe er ruim een kwartier over. Boodschappen verzameld, eindeloos in de rij bij de kassa (iemand wiens pasjes weigeren, geld zoeken, code van een mango kan niet gelezen worden, die van mijn paprika ook niet, wat een geteut) en weer terug, waar Pjotr zich af begint te vragen waar ik toch blijf.

Vanavond verse pasta met salade en aardbeien toe. Benieuwd of er nog (sch)ooievaars mee komen eten, dat schijnt de attractie van deze camping te zijn. Op dit moment zijn het vooral mussen die op zoek zijn naar iets lekkers.