Remich - Sierck-les-Bains

Za 7 mei 2022

20,7 km, 520 hoogtemeters, top 301 m

Het koelde snel af gisteravond, en we waren goed moe. We waren blij rond 8 uur gedoucht in de slaapzak te liggen. Niet echt avontuurlijk...

Tegen 9 uur vielen de oogjes onherroepelijk dicht, en pas om een uur of 7 worden we (op een pitstop ergens in de nacht na) pas weer wakker. We doen het kalmer aan en pas om 9 uur vertrekken we. 

Brug weer over, het wat groezelige Remich door en dan via een aardig park het dorp uit en de wijngaarden weer in. Die zijn zo aangelegd dat ze maximaal zon vangen, en dat doen wij dus ook, komt goed uit op de opwarmende ochtend. De GR5 maakt het redelijk bont hier: we worden een paar keer hoog over gestuurd om daarna via eindeloze trappen af te dalen. De uitzichten zijn mooi, maar ik ben  blij dat Pjotr een paar van dat soort fitnesshobbels heeft vervangen door een kortere en vlakkere route. 

Op een mooi plekje maakt Pjotr de dagelijkse video, net als de eerste fietsers van vandaag ons inhalen. Die wil hij er niet ophebben, en dat is jammer, want een peuter jubelt ons een vrolijke groet toe. Verderop horen we 'm weer kraaien van de pret. 

Tijdens onze appeltjespauze smeren we voor het eerst zonnebrand. Een beetje te laat: mijn bovenarmen zijn al aardig geschroeid gisteren, toch maar beter even bedekken met een lange mouwen shirt.

We komen zowaar langs een open café, doe dan maar een koffie. Terwijl de kerkklokken aan de overkant van de weg onbedaarlijk beieren drinken we die op en drukken we de overtollige suikerzakjes achterover.

Pjotr bedenkt ter plekke een nieuwe route door interessant uitziende meertjes, met daar middenin een restaurant. Plotseling zitten we in een andere wereld: overal water en riet, nieuwe vogelgeluiden en de eerste kikkers deze reis. En een nieuwe video.

We schuiven aan bij een mooi restaurant aan het water. De andere gasten zijn zwaar op chique, dus we steken wel wat af. Op hun borden liggen stukken vlees van Flintstone-achtige proporties.

Wij delen een flammkuchen (soort pizza) en een zomersalade met meloen en buratta, en proeven twee verschillende lokale wijnen. Daar zullen we straks wel voor moeten boeten, we hoeven gelukkig nog maar 7,5 kilometer te lopen. Volgens Pjotr is dit alvast de moederdaglunch, omdat ik het mooiste uitzicht heb.

Na de lunch lopen we via een fietspad langs de Moezel Schengen in. We passeren het museum dat over het Schengenverdrag gaat en speuren op foto's buiten naar Nederlandse politici. Kok en Balkenende vinden we, Lubbers lijkt gecanceld.

We klimmen Schengen uit via een steil weggetje. Ik betreur dat we geen enkele Luxemburger gesproken hebben (bijna alle campings werden gerund door NLs).

Dan zit er eentje aan de kant van een paadje, met een hond die niet meer verder wil. Hij vertelt dat het een Franse hond is die alleen loopt als-ie andere mensen ziet. Dat zijn wij in dit geval, en samen lopen we verder.

De man zelf is een Luxemburger. Hij vindt het spannend  ('ich vergesse alles') maar maakt toch een foto van ons op de Luxemburg-Franse grens. 

Een eindje verder neemt hij ons nog mee naar een kapelletje met uitzicht en even later scheiden onze wegen: hij gaat terug naar Schengen, wij door naar Sierck-les-Bains.

De berg af en 2 bruggen verder komen we uit bij een enorme Carrefour waar ik lichtelijk de weg kwijtraak op zoek naar de paar boodschapjes die wij nodig hebben. Misselijk sleep ik me naar de camping. 

Het inchecken kost even tijd, campsitemanager Laura maakt werk van de toeristische info aan een andere gast. We krijgen een prachtig plekje toegewezen, aan het water en met zicht op de fortificaties van Sierck. Dit is zo'n ideaal Frans municipalletje: klein, rustig, prachtig gelegen vlakbij een dorp en spotgoedkoop (€ 11,50).

En dan begint het te druppelen. Huh, dat werd echt nergens voorspeld. Het zijn maar plaagdrupjes, dus we zien het maar als oefenen voor echte regen. Het koelt ook flink af. Ik voel me nog steeds niet lekker en mag daarom het eerst douchen en daarna even uitpuffen voor het eten.

Als we de statistieken bijwerken zien we dat we de 300 km overschreden hebben, naast het bereiken van Frankrijk nog een mijlpaal vandaag.