Vaals - Eynatten

23,5 km, 448 m geklommen, 368 m gedaald.

Het is warm op onze hotelkamer, dus we slapen met de terrasdeur open. Voordeel daarvan is dat we alle activiteit van de kraaienkolonie die de bomen in de oprijlaan bewoont meekrijgen. Ze hebben het er maar druk mee.

Ontbijt is in het kasteel, met een enorm assortiment aan lekkernijen. Heimelijk smeren we lunchboterhammen, de route is de hele week bijna horecavrij, en wat er is ligt te dicht bij overnachtingsplaatsen om bruikbaar te zijn.

Rond 9 uur gaan we, in korte broek want heerlijk weer, op pad. We klimmen naar het startpunt van de route, het Drielandenpunt. Daar is alles nog dicht, en het is ook nog veel te vroeg voor een pauze.

We lopen België on door frisgroene loofbossen met hier en daar wat naaldhout. We schampen de bebouwing van Neu Moresnet en Kelmis, veel moois is dat niet. Wegen oversteken is oppassen geblazen: er wordt hier hard gereden. De duitse invloed is duidelijk hier: we passereren een overvloed aan ge- en verbodsbordjes, allemaal eindigend met een vet !. Verboten zu betreten! Nicht Parken! Ausfahrt Freihalten! Kein Zugang! Privat!

Zo gauw we uit de bebouwing zijn is het meteen mooi. De route loopt veel langs riviertjes, en we lopen door geurige daslookvalleien. Ik pluk een handvol voor op onze boterhammen met kaas. 

Halverwege lunchen we op een bankje met mooi uitzicht. Na de lunch verandert het landschap: we lopen nu vooral door weilanden die wemelen van de draaihekjes. Er zijn er geen twee hetzelfde: sommige zijn zo groot dat een paard er nog wel doorheen kan, bij andere is het wurmen om er met de rugzak om doorheen te komen. Brandnetels en schrik- of prikkeldraad verhogen de moeilijkheidsgraad regelmatig.

Het weer is perfekt, lekker warm en geen al te felle zon, zodat we rustig kunnen kleuren. Hier en daar is het knap modderig, ik ben blij met de waterdichte Salomons die ik zaterdag toch maar gekocht heb. Ze zitten niet zo super als mijn trailschoenen maar hebben wel meer grip en zijn dus waterdicht.

Na Hauset snijden we de route een paar km af, na slechte ervaringen met op-de-eerste-dag-wild-enthousiast-veel-te-ver-lopen. Tegen vijven komen we, nog fit, aan bij hotel Tychon in Eynatten. Pjotr gaat douchen, ik neem een duik in het zwembad, en dan is het alweer etenstijd.