Mont Sainte-Odile - Andlau

12,4 km, 197 hoogtemeters, top 835 meter

We genieten 's avonds van een prima diner met fantastisch uitzicht over de Vogezen én een pichetje lokale wijn. Geen wijnspijt: het is niet ver naar de slaapkamer.

We lopen nog een rondje over het kloosterterrein. Het is er prachtig: het klooster ligt op een bizarre rotsformatie aan de oostrand van de Vogezen. Op de voorgrond liggen tal van Elzasdorpjes, in de verte zien we de Rijn door de vlakte kronkelen en daarachter ligt het Zwarte Woud. We slapen lekker in de stilte.

Na het ontbijt wil Pjotr naar de Lauden: de eerste mis van de kloosterdag. Naast de priester en 3 nonnen zijn er nog rond de 12 dames en 2 heren aanwezig die goed meezingen, die komen hier blijkbaar vaker. Er wordt gebeden voor regen, dat snap ik vanuit het perspectief van de boeren maar voor mij hoeft het niet zo.

Als we vertrekken is het grijs, voor vandaag is slecht weer voorspeld. We verlaten het mooie kloosterterrein en komen al snel bij een afslag door de Mur Païen heen waar de GR5 is omgelegd maar wij wel de originele route volgen. Al snel snappen we waarom de route is omgelegd: het paadje is bijzonder steil. We zijn blij als we een kilometer verder zonder ongelukken op een beter begaanbaar pad uitkomen. 

Het begint te druppelen, en gezien de voorspellingen trekken we de regenjassen meteen maar aan. Even verder komen we bij een grote overdekte schuilhut, perfect voor een appeltjespauze terwijl het hard begint te regenen. De regenbroeken gaan ook aan.

De regen en wind slaan enorme hoeveelheden witte bloesem uit de bomen, het lijkt wel of het sneeuwt, de paden worden wit.

Als we het bos uitlopen zitten we meteen in de wijngaarden. Via een fout omweggetje lopen we richting Barr, dankzij die 'fout' hebben we wel prachtig uitzicht over Barr en de wijngaarden. 

Barr is een mooi Elzasstadje, op maandag is echter alles dicht dus het is er een dooie boel. Door de wijngaarden lopen we verder naar Andlau, waar we al om een uur of 2 aankomen 'chez Aude', die ons vriendelijk verwelkomt. We mogen van keuken en tuin gebruikmaken, dat  is fijn op zo'n halve wandeldag als vandaag. Ze draait ook een wasje voor ons zodat alles weer fris wordt.

Pjotr's kleren zitten allemaal in de was dus ga ik solo Andlau bekijken en boodschappen doen. Het plaatsje is schattig, met overal vakwerkhuizen, kabbelend water en uitzicht op wijnheuvels. Ik haal lasagne bij een traiteur en een fles lokale pinot gris.

We pakken de planning weer op en moeten die helaas wat bijstellen: Hemelvaart komt eraan en accomodaties zitten vol of zijn lastig te bereiken. Dat wordt wildkamperen op grote hoogte...

We zijn in twee dagen de Vogezen overgestoken van west naar oost. Van noord naar zuid gaat meer tijd kosten!