Afdalen?

Splügen - Bad Ragaz, 75km, gem. snelheid 19,6km per uur.

Een dagje bergaf hadden we zo gedacht. Het is stralend weer en we kunnen de bergen mooi zien liggen. De eerste km´s dalen we nauwelijks. Van Sufers naar Andeer gaan we door de Rofla Schlucht, dat gaat goed naar beneden. We bezoeken de waterval en gaan onder de Rijn door. We lezen het mooie verhaal over de ontsluiting van de waterval begin vorige eeuw. Een familie heeft daar 7 jaar lang aan een stuk door aan gewerkt! Het hele dorp verklaarde hen voor gek.

We gaan verder. Hier en daar moeten we toch klimmen. Dat valt zwaar tegen, onze benen willen niet echt. In Zillig zwiepen we van de weg af om het kerkje te bezichtigen.

Na een akelig klimmetje volgt de afdaling via de Via Mala. We hebben er inmiddels in totaal (dagtripjes e.d. niet meegerekend) 2000 fietskilometers opzitten en maken een foto om dat moment vast te leggen. We kijken alleen even naar beneden de kloof in, in nog eens 2x372 treden hebben we geen zin.

We ploeteren verder naar Thusis, elk hobbeltje doet ons kreunen. De Polenweg doen we toch maar niet (nog meer klimmen én onverhard). Tijdens de lunch blijkt dat de remmen van Pjotr flink aanlopen, da´s niet fijn als je toch al zo moeizaam rijdt.

Dan maar weer verder, tegen de wind in en nog een paar rothellinkjes. In Chur is het modderen met de fietsbordjes, maar we komen er wel doorheen en belanden nu op rustige, onverharde fietspaden.

In een dalende bocht gaat Tim onderuit in het grind. Hij raakt deerlijk gehavend: rechter knie kapot, linkerhand flink kapot plus zwelling, krassen op het linkerbeen, elleboog flink geschaafd, zelfs op borst en heup zitten blutsen. Hij is verschrikkelijk flink en geeft geen kik terwijl we alles spoelen en zo goed mogelijk verbinden.

De fiets heeft een verbogen stuur e.d. Dat is snel verholpen. Na een half uurtje rijden we voorzichtig verder. Dat doet Tim flink pijn: hij kan zijn stuur eigenlijk niet vasthouden. De weg wordt wel simpeler nu: redelijk vlakke fietspaden met duidelijke bordjes.

Zo bereiken we na 17.00u de camping in Bad Ragaz waar we een plekje uitzoeken tussen de trekkershutjes. Tent opzetten en douchen maar. Boodschappen zien we niet meer zitten, we gaan uit eten. Redelijk goed, maar wel errug duur. Dat wordt dus zelf koken geblazen hier in Zwitserland!