Minibreak Lago Maggiore

Zaterdag

We aten gisteren op het plein bij de San Lorenzo. Hij was helemaal ingepakt voor een opknapbeurt en voorzien van een gigareclamescherm waarop afslankbegeleiding werd aangeboden, subtiel, op zo'n eetplein.

Het is koel en rustig in onze kamer, de ruis van de airco dempt het weinige geluid dat van buiten komt. We slapen allebei goed, ook wel eens lekker. Pjotr's hoofdpijn, getriggerd door de fles wijn in Arenzano, is nog zeer aanwezig vanochtend, erg vervelend wel. We staan kalmpjes op: de trein gaat pas om 11.19. Onderweg naar het station zoek ik een brievenbus om een kaart op de post te doen. Ik vind er geen, zelfs niet bij het postkantoor???

We ontbijten tegenover het station en vinden onze gereserveerde zitplaatsen. Ik heb kaartjes gekocht via de app Trainline. Daar kun je op je gemak kijken welke opties en zitplaatsen er nog zijn, en het scheelt uitzoeken hoe de kaartjesautomaten hier (niet) werken. Heel wat rustiger dan dat op het station nog moeten uitzoeken én je kunt een tijdje van tevoren kaartjes kopen zodat je zeker plaats hebt.  Je betaalt er wel een 1 of 2 euro boekingskosten.

In de trein moeten de mondkapjes op. Die hebben 4 maanden ongebruikt in een zijvakje van de rugzak gezeten, en komen nu dan eindelijk van pas. We rijden van tunnel naar tunnel met daartussenin diepe dalen met kleurrijke dorpjes. De Po-vlakte is minder kleurrijk: de lucht is grauw en wat er op de velden staat ziet er schraal en/of verschroeid uit.

Kort na de middag komen we aan in Sesto Calendo, waar Lida al op ons staat te wachten. Een ritje langs het meer en dan komen we voor het eerst in ruim 4 maanden aan op een bekende en vertrouwde plek, het is een wonderlijke ervaring.

We blijven een paar dagen hier en zetten de blog voort als we weer gaan lopen. Fijn weekend gewenst allemaal!