Trulli, grotten en Sinterklaas

15 juni 2005 - Bari, Italië

Rustdag Alberobello.
Pjotr doet het fietsonderhoud, Petra de was en de site, en de jongens de afwas. Pjotr en Petra zijn bijzonder misselijk en hebben vannacht nauwelijks geslapen. We verdenken de mayonaise die al een tijdje met ons meereist. Na gedane arbeid rusten we even uit bij het mooie zwembad, waar de jongens al een poosje vertoeven.

Dan hijsen we ons op de fiets om Alberobello te gaan bezichtigen. De jongens hebben honger, Pjotr en Petra zijn slapjes en het dreigt te gaan onweren. De trulli's zijn een beetje te Efteling, en alleen maar toeristisch, met een bijzonder uitgebreid assortiment aan souvenirs die we gelukkig niet mee kunnen nemen. Kortom, Alberobello is aan ons niet besteed.

We besluiten te gaan eten buiten het centrum, in een restaurant dat de camping ons had aanbevolen. We arriveren er om 19.15u en kunnen er pas vanaf 19.45u eten. Ons humeur daalt nog wat verder, maar dat blijkt niet terecht. We worden er verwend met lekkere voorafjes van het huis en vervolgens met heerlijk eten. En nog goedkoop ook. Beter gehumeurd keren we terug naar de camping. Daar stoppen we de jongens in bed. De laatste kaart van Italië en de niet zo beste ANWB Geo Gids geven we aan de Nederlandse buren op de camping. We slapen lekker deze nacht.

Alberobello - Bari, 63km, gem. snelheid 22,6km per uur.
Als we opstaan is de lucht weer stralend blauw. We pakken rap in, al puzzelend wat we vannacht op de boot bij de hand willen houden. De jongens nemen afscheid van Kaifa, de hond van de buren, waar ze gisteren veel mee gespeeld hebben.

Om 8.45u rijden we weg, want we willen de grottour van 10.00u halen. Na een snelle rit, gevolgd door veel gehobbel door Castellane, bereiken we om 9.35u de grotten. Met warme kleren aan beginnen we aan de rondleiding die 2 uur zal duren.

De grotten zijn erg mooi, met heel veel stalagtieten en stalagmieten in allerlei vormen met als hoogtepunt de witte grot op het einde. Het is wel een hele tippel: 2,5km heen en 2,5km terug onder de grond. We picknicken bij de grotten. Pjotr en Petra zijn nog steeds slap van de mayo en we moeten nog zover...

In de verte dondert het en onweerswolken komen dichterbij. Zouden we die voor kunnen blijven? De rest van de route verloopt zeer voorspoedig met vals plat naar beneden en de wind schuin in de rug (bij wijze van uitzondering).

Al om 15.00u bereiken we Bari. We kunnen pas om 19.00u kaartjes voor de boot kopen en gaan daarom de stad in. Een vriendelijke agent wijst ons een plek waar we de fietsen met bepakking veilig achter kunnen laten.

De oude stad is verrassend mooi en schoon. De St. Nicolaas kerk is heel oud en sfeervol en bevat de echte originele (door de Barinezen in 11e eeuw van de Turken gestolen) botten van de goede Sint. Ook de andere kerken zijn mooi. Tegen 7en schuiven we aan in de rij voor de kaartjes. Als we eindelijk aan de beurt zijn, blijk je toch niet met een creditkaart te kunnen betalen. Grrrr...

Petra fietst door de regen naar de dichtstbijzijnde bancomat die 1,5km verderop ligt. Goede business voor de taxichauffeurs. Bij terugkomst weer achteraan in de rij voor de kaartjes, daarna in de rij voor de douane en dan nog een aantal uren wachten tot de boot daadwerkelijk, anderhalf uur te laat, vertrekt. We hebben een "luxe" hut met 4 bedden en douche. Om half 12 kruipen de kinderen in hun kooi. Ze vallen na 2 minuten al in slaap. Pjotr en Petra douchen nog even en duiken daarna ook snel in bed.

Foto’s