Sightseeing rond Napels
Zondag 29 mei
Bezoek aan Napels. Volgens Tim is Napels net een stinkende vuilnisbak. Otto vindt het een volgepropte bak. We kunnen hen geen ongelijk geven. Wat een zootje.
We zoeken ons gek naar een internet-cafe die ook open is en vinden 'm pas na een halve dag. De jongens willen runescapen om contact te maken met hun vrienden. Dat lukt maar half. De verbinding is gebrekkig en valt regelmatig uit. Gelukkig lukt het wel de site bij te werken en de hotmail te checken. Beantwoorden lukt niet of nauwelijks, maar hierbij bedankt voor alle reacties! Foto's hopen we een volgende keer te kunnen plaatsen. Of dat ook lukt? Nu gaan we lekker terug naar de camping en morgen bezoeken we de Vesuvius en Pompeï.
Maandag 30 mei
Om half negen stappen we op de trein richting Pompeï. We moeten overstappen in Napels. 2 uur later zijn we in Pompeï, waar we de bus nemen naar de top van de Vesuvius, zo'n 1100m hoog. Via een omslachtige route brengt ie ons in anderhalf uur naar boven. Daar blijken we nogmaals te moeten betalen om het laatste stuk naar boven te mogen klimmen. Even slikken en dan klimmen maar.
Het uitzicht op de kraterrand is indrukwekkend: aan de ene kant de enorme krater, zo'n 230m diep, aan de andere kant de baai van Napels. De deken van smog over Napels is duidelijk waarneembaar. Na ruim een uur dalen we weer af naar Pompeï.
We bezoeken de opgravingen daar (de stad was bedekt met een laag vulkaanstof van 7 tot 8m hoog), die een heel mooi beeld geven van hoe een Romeinse stad er uit zag. We dwalen er urenlang rond, laverend tussen de groepen met gidsen.
Moe, vies en voldaan komen we enkele uren later weer terug op de camping. Even douchen en dan eten in een 'echt' Napolitaans restaurantje. Het is weer lekker, zoals altijd, met als gevolg dat we nauwelijks nog zelf koken.
Als de kinderen in bed liggen praten wij nog een hele tijd met 2 fietsende Amerikanen, die hun reis net vandaag gestart zijn. Zij willen naar Rome fietsen en zijn benieuwd naar onze ervaringen. Later gaan ook zij door naar Dubrovnik, misschien komen we elkaar daar weer tegen...
