Siena - Ponte d'Arbia

Vrijdag

28,1 km, 372 hoogtemeters, top 350 meter 

Alweer een zonovergoten dag. 's Nachts koelt het inmiddels stevig af, tot een graad of 10, dus zeker de eerste kilometers zoeken we graag de zon op en lopen we met een extra langemouwenshirt. Vanaf morgen is het uit met de pret: dan wordt er serieuze regen voorspeld. We genieten daarom extra van dit zonnetje.

Nu de planning rond is, ook een hotel in Rome is geregeld, kunnen we ons weer richten op het hier en nu van het lopen.

We lopen de inmiddels bekende weg terug naar het centrum van Siena. Op de markt die net opgebouwd wordt kopen we focaccia voor de lunch en koekjes voor bij de koffie. Bij de allerlaatste bar van Siena drinken we die koffie, met zo'n koekje dus. 

Stadspoort uit, stukje asfalt, strada bianche met stuivende auto's, fietspaadje, autosloperij, afvalcontainerkerkhof, stoffig dorpje. Dan de weidse, kalm heuvelende velden in. Het is er stil. Her en der schieten hagedisjes weg en waar de zon lekker schijnt fladderen vlinders. Vogels zijn totaal afwezig, de hele blauwe hemel is leeg. Pas als we in een dorpje komen horen we weer wat gekwetter in de bomen.

De velden zijn grof omgeploegd na de oogst of er staat luzerne. Dat verklapt de ObsIdentify app hoor, zelf hadden we geen idee wat het was. Wordt als veevoer gekweekt. Welk vee? vragen we ons af. Vandaag hebben we voor het eerst in weken een handjevol schapen en geiten gezien en een wei met 15 koeien, waar de Italianen al die melk vandaan halen voor hun kaas is voor ons nog een mysterie.

We halen een paar andere lopers in,   Nederlanders, en maken een praatje. We zijn dezelfde mensen tegengekomen blijkt. Zij overnachten vandaag op een vroegere plek dan wij, dus we gaan ze hierna waarschijnlijk niet meer zien, jammer. Later spreken we ook nog een paar Fransen die ook naar Ponte d'Arbia gaan.

We lunchen op een bankje in de zon, met uitzicht op de Grancia di Cuna, een enorme 12/13e eeuwse versterkte boerderij. Het vruchtensap dat ik heb gekocht blijkt weer smerig. 'Geen toegevoegde suiker' stond erop, en dat leek me ook niet nodig bij perziksap. Er blijkt wel stevia toegevoegd te zijn, jakkes. Puur vruchtensap is bijna niet te vinden, je moet echt de kleine lettertjes in om erachter te komen wat er in de brouwsels zit. Treurig dieptepunt: de claim 'bevat alleen natuurlijke ingrediënten' op een fles 'sinaasappelsap' met 40 % sinaasappelsap en de rest water en suiker. Puur natuur.... Klein leed, dat is waar 😀.

Het heuvelt nog een tijdje verder, tot we bij een spoorlijn komen en het vlak wordt. Het begint dan zo langzamerhand wat saai te worden dus het is fijn dat we lekker opschieten. Rond half vier zijn we al bij de B&B waar we vlot kunnen inchecken. We hebben een grote kamer met fijne badkamer en delen de keuken en de ontbijttafel met 4 Italiaanse pelgrims die nog aan moeten komen. We zijn ze al gepasseerd, ze lagen te doezelen in de zon.

Als ik mijn T-shirt (dat rode, dat op alle loopfoto's staat) uittrek valt er spontaan een gat in, of dat Rome gaat halen is de vraag. Jullie gaan het zien!