Radicofani - Aquapendente

26 september 2022 - Ponte A Rigo, Italië

Maandag

23,5 km, 287 hoogtemeters, top 760

Gisteravond nadat we lekker gedoucht waren op weg naar het restaurant, door de stromende regen. Gezellig en lekker gegeten met M&D en Karleen, in het enige open restaurant op zondagavond. Aan andere tafeltjes zien we o.a. de Torinees en twee Duitse pelgrimdames.

Het stortregent de hele avond, op de terugweg naar het hotel, bergaf, spoelen we zo'n beetje weg. De regenpakken houden ons goed droog,  de sokken kunnen we weer uitwringen en de schoenen zijn ook weer/nog steeds doorweekt. 

Vannacht heeft Pjotr zijn diner in de wc gedeponeerd. De enige, onwaarschijnlijke, boosdoener zou het toetje kunnen zijn, verder heb ik gegeten wat hij gegeten heeft. Gelukkig heeft hij er verder niet al te veel last van.

Als ik vanochtend de rolluiken optrek, ontvouwt zich een prachtig plaatje: in het dal hangen dikke wolkenlagen, de toppen van heuvels lijken daarop te drijven.

We ontbijten in de grote, verder lege eetzaal. Karleen is al vroeg vertrokken. Ons tafeltje staat vol snoeperijen, vooral veel zoet, en de hotelbaas doet erg zijn best. De verwarming is nog niet aan hier, we benijden de eigenaar niet: de ruimtes hier zijn groot, onze balkondeur kan niet eens echt dicht en veel dubbel glas zie ik niet.

Het is gelukkig droog, en de strada bianca waarover we lopen heeft de zondvloed van gisteren goed verwerkt en is nauwelijks modderig. Onze sokken en schoenen zijn nog erg nat van gisteren, we lopen de hele dag met natte voeten, zonder daar verder last van te hebben.

Het wolkenspel is mooi om te zien: heuvels verschijnen en verdwijnen, we zien het kasteel van Radicofani hoog boven het dorp uitsteken tot we zelf in de mist terechtkomen. Daaronder is het weer helder en hangt de mist als wolken boven ons. 

We ontmoeten de Engelse Peter die ons zowaar inhaalt en lopen een eindje al kletsend samen op. We checken bij elkaar of we al bezocht zijn door 'diepe gedachten', dat blijkt nog niet echt het geval te zijn geweest. We komen tot de bevredigende conclusie dat diepe gedachten erom vragen dat je 'in je hoofd' zit, waardoor je mist waar je bent en wat er om je heen gebeurt, wat natuurlijk niet de bedoeling is.

Peter maakt een foto van ons op het 2500km punt dat we vandaag bereiken. Wat een afstand.... Bij een rustpunt (en een gesloten bar) scheiden onze wegen. We ontmoeten daar wel de 2 Duitse dames die we gisteravond al zagen zitten en ook M&D schuiven aan. Mike maakt een lekker broodje voor me.

Na dit punt begint een flink stuk asfaltverdriet: kilometers lang lopen we langs de 2baans Via Cassia. Het weinige verkeer dat er is scheurt ruim om ons geen, maar leuk is anders. 

In Centeno pauzeren we voor de lunch. Wat een klein barretje leek, blijkt een echt restaurant. Het haardvuur is er flink opgestookt, een oude man is er druk mee in de weer. Hij blijkt de vleesmeester, op een grote gril bakt hij Flintstonesize steaks, worsten en meer dood dier. Dat trekt flink wat volk: het is er druk.

Wij eten brave bordjes pasta en groenten. Naar links spreken we Duits met de dames, naar rechts Engels met M&D die alleen koffie drinken.

Na de.lunch weer de Via Cassia op, nog 10k te gaan. Het wordt wat grijzer, begint te spetteren, regenpak aan, spetteren stopt, regenpak uit. Weer spetters, geen regenpak meer, daar is het te warm voor. De laatste kilometers mogen we van de Cassia af en klimmen we nog een stukje.  Het toetje is een steile afdaling langs tufstenen muren, in principe mooi maar alle rotzooi die er ligt betreft de pret. Dankzij die afdaling mogen we ook weer terugklimmen, door een oude poort lopen we Aquapendente in.

Het druppelt wat harder nu, dus we lopen rap door naar onze kamer. Die ligt boven een aardig restaurant. Hij is aan de kleine kant maar verder wel oké. Over de plaatsing van de wc is niet zo goed nagedacht: het deksel kan niet open staan, dus als je gaat zitten hangt dat op je rug. Echt waar. We plakken het stevig vast met sporttape. De douchecabine heeft ook zijn beste tijd gehad, de deurtjes moeten voorzichtig behandeld worden om te voorkomen dat ze eruit kukelen.

Vanavond hoeven we de deur niet uit om te eten, M&D en Karleen komen hierheen. We zijn lekker vroeg binnen, ik ga zometeen een kijkje nemen in Aquapendente, dat zich 'het Jerusalem van Europa' durft te noemen, wat me een iets te grote broek lijkt.

Foto’s

4 Reacties

  1. Jolanda Hoeijmakers:
    26 september 2022
    2500 km wat een afstand knap van jullie!!!
    Veel wandelplezier morgen en hopelijk blijft het droog!
    Groetjes
  2. Jacqueline:
    26 september 2022
    Altijd duct tape mee! Is weer bewezen 😁
  3. Nellie:
    26 september 2022
    Het begint nu echt naar Rome te ruiken al 2500 km wat een afstand succes weer morgen.
  4. Marian Claessens:
    29 september 2022
    Wat een grote afstand hebben jullie afgelegd, fantastisch.