Mouthe - Chapelle-des-Bois

Donderdag

20,3 km, 409 hoogtemeters, top 1219 meter 

Het eten was lekker. Het hele restaurant wordt bediend door één superefficiente serveerster. Ze bekent bij het betalen dat dat inderdaad een hele klus is. Ook hier personeelstekort in de horeca dus.

Op weg terug naar de camping komen we langs een epicerie die nog open is en waar een groepje jonge mensen zit te borrelen. Ik wil er jus kopen voor morgen, ze hebben allerlei delicatessen maar geen jus. Wel krijg ik complimenten voor mijn blauwe ogen, en bespreekt Pjotr de voordelen van teensokken met een zeer gothic dame. Ze is fan  van Nina Hagen (die komt 'ook' uit Duitsland) en we mogen de tattoo van Nina op haar bovenbeen zien. En zo kun je in een paar minuten heel wat uitwisselen.

Op de camping besluiten we de bijna droge was toch maar af te halen, de wolken zien er niet helemaal onschuldig uit. Dat blijkt te kloppen, rond een uur of 10 barst er een stevige bui met onweer en veel regen los. De tent kan dat prima hebben, wij slapen wel weer veel later dan ons lief is.

Vanochtend is het weer mooi weer en ligt alles droog te dampen. Ik doe mijn waterdichte sokken aan, ik verwacht modder en nat gras vandaag. De etappe vandaag is niet zo zwaar, we vertrekken daarom 'pas' om negen uur. Er stond een NL fietsster vlak bij ons, ze vertelt wat zij van plan is: naar Nice, en dan misschien door naar Rome. Dat komt ons bekend voor!

Als we vertrekken langs de Doubs hangen daar prachtige nevels boven. Het eerste stukje lopen we langs een veenmoeras, niet over een modderpad zoals gevreesd, maar over een keurig rolstoelproof wandelpad. Dan volgt een pad langs een bos en lopen we een heel stuk langs een beekje dat door een wat dieper gelegen dalletje stroomt. In het dorpje waar we pauzeren kunnen we jus krijgen en ook kersen, altijd snoepen!

Het dorp uit komen we langs 3 heuse skispringschansen, ze zien er huiveringwekkend steil uit. We lopen weer afwisselend door bossen (lekker koel) en in de zon, door weiden of over kleine asfaltweggetjes. Op asfalt in de zon is het knap heet. 

Op het hoogste punt vandaag lunchen we, en dan is het alleen nog afdalen naar Chapelle-des-Bois. Over een plakkerig asfaltweggetje: door het bos mag niet omdat ze daar aan het houthakken zijn.

Al voor half 4 zijn we bij de gite waar we vandaag logeren, die gaat echter pas om half 5 open. We installeren ons in de schaduw, we komen dat uurtje wel door.

We merken de laatste dagen dat we moe zijn, en dat het lopen als werken voelt. Dat komt waarschijnlijk door de warmte en te weinig slaap. Ook zijn de rugzakken extra zwaar door het drinken dat we steeds mee moeten nemen: er zijn nauwelijks open restaurants of winkels op de route. Dat blijft in ieder geval de komende twee dagen nog zo. Zaterdag bereiken we het meer van Geneve/Lac Leman, aan de overkant daarvan beginnen de Alpen!