Montefiascone - Vetralla
29 september 2022 - Viterbo, Italië
Donderdag
33,8 km, 458 hoogtemeters, top 642 meter
Gistermiddag rondgekeken in het oude deel van Montefiascone, dat in verval leek. Er zijn wel winkeltjes en restaurants maar geen bezoekers. We nemen een kijkje in de kathedraal met haar enorme koepel, en in de kerk waar de gemummificeerde Santa Lucia in een glazen kist te kijk ligt. Ze heeft in de 18e eeuw veel gedaan om onderwijs op poten te krijgen en vervolgens een ellendig ziekbed blijmoedig gedragen blijkt uit de uitvoerige uitleg op de infoborden.
We halen wat picknickhapjes voor de avond: 's middags zoveel geluncht dat we geen honger hebben.
Vanochtend om half 8 aan het uitgebreide ontbijt en klokslag 8 uur de deur uit voor de 2 etappes die we vandaag willen lopen. Even schrikken: Montefiascone hangt in de wolken, het zicht is beperkt. Jammer, want we gaan via een uitzichtpunt de stad uit. Montefiascone claimt dat het vanaf hier nog 100km is naar Rome via de Francigena. Dat is heel raar: het is nog een volle 130km...
In de afdaling komen we onder de wolken terecht en is er weer prima zicht. De route volgt het bekende patroon: asfalt de stad uit, strada biancha op de velden in en dan van olijfgaard naar luzerneveld naar gerooid graanveld. Met vandaag voor de afwisseling ook kiwi, kastanjes en hazelnoten. Op grote koolvelden wieden Afrikaanse mannen onkruid, verder is er weinig activiteit te bespeuren.
We zien de meeste lopers uit ons 'treintje': de Duitse dames, Peter, een Italiaans stel, en in Viterbo lopen we Karleen tegen het lijf. We gaan er samen lunchen. Voor Karleen zit het lopen er dan op voor vandaag. Wij plakken de etappe naar Vetralla er nog aan vast: kan best gezien de zwaarte en lengte van deze 2 etappes en geeft ons een extra dag in Rome. Dat betekent ook dat we dit treintje verlaten: iedereen blijft in Viterbo. Karleen heeft een Fransman die wel in God maar niet klimaatverandering gelooft gesproken en die ook doorloopt naar Vetralla, wie weet gaan we die nog zien. Benieuwd of we in een nieuw treintje terecht gaan komen.
We zijn blij dat we Viterbo alvast droog gehaald hebben, de voorspelling was dat het vanaf 11 uur zou gaan regenen. Tot Viterbo is het prima weer: soms trekt het dicht, soms komt de zon er weer door. Het is niet koud: we lopen in onze T-shirts.
Na Viterbo lopen we een stuk door Vie Cave: wegen die meters diep tussen muren van vulkanisch gesteente liggen, nog uit de Etruskische tijd, vóór de Romeinen. Magisch, zo diep te lopen.
Dan lopen verder volgens het recept dat ik hierboven al beschreef. Na 28km kunnen we Montefiascone zien liggen op haar heuvel, de wolken zijn opgetrokken. We pauzeren op één van de zeer schaarse bankjes van vandaag en weer is het er eentje zonder enige beschutting tegen zon, regen of wind.
Met nog 5 km te gaan begint het te rommelen en nog harder te waaien. We zien donkere wolken rond de heuvels ten oosten van ons. Daar blijft het echter bij: wij lopen lekker door in het zonnetje of onder lichte bewolking.
Tegen vijven arriveren we tegen alle voorspellingen in helemaal droog in het hotel. De apps blijven regen voorspellen, ook voor nú, maar het is nog steeds droog. We zien wel of/wanneer het los gaat. Nog 4 dagen en (nu wel!) 100 km te gaan tot Rome!
Wat zal dat raar zijn. Zoveel gelopen, zoveel meegemaakt en dan ‘ineens’ is het zover dat je het ‘naar’ uit ‘onze voetreis naar’ hebt bereikt.
‘De reis is belangrijker dan de bestemming’
Ik ga jullie dagelijkse mail straks enorm missen.
Geniet van de laatste etappes 👍😘👍!