Genua - Bogliasco

Dinsdag

18,2 km, 537 hoogtemeters, top 152

We zijn een paar dagen heerlijk vertroeteld door Lida en Angelo, lekker eten, lekker slapen. Ik merk nu pas hoezeer ik voortdurend 'aan' sta onderweg omdat er continu zaken om aandacht vragen. Fijn om hier even los te kunnen laten.

De planning is rond tot Sarzana, daar komen we maandag aan. Er wachten ons een aantal heel mooie en niet al te zware etappes langs de kust.

In Sarzana treffen we Lida weer en gaan we afscheid nemen van de tent, de slaapmatjes en de badhanddoeken. Vanaf daar zijn er plenty betaalbare pelgrimsonderkomens en nauwelijks nog campings. Het kamperen ga ik wel missen, de lichtere rugzak is zeer welkom.

We treinen terug naar Genua: een uurtje van Sesto Calende naar Milaan, dan nog een kleine 2 uur met een snelle trein van Milaan naar Genua. Door de Povlakte, waar de nog geen meter hoge zonnebloemen hun koppen treurig laten hangen.

In Genua lopen we het eerste stuk over bekend terrein: door het oude centrum waar we vrijdag logeerden. Daarna volgen luxe winkelstraten met prachtige galerijen. De wintercollectie hangt in de etalages, knalroze en knaloranje zijn dé modekleuren komend seizoen, als het even kan gecombineerd met elkaar. 

Na een kilometer of 7 pauzeren we bij een barretje. We drinken cola, maar die smaakt ons allebei niet goed: we hebben nog niet genoeg dorst/nog niet ver genoeg gelopen. Grappig dat dat zo werkt.

Na Genua volgt Nervi, een schattig dorpje met een prachtig wandelpad langs en boven de zee. Het is rotskust hier, en naar elk baaitje en strandje zijn trappetjes en bruggetje gemaakt. Overal zie je mensen liggen op rotsen en strandjes en dobberen in zee. 

Nervi uit is klimmen geblazen over trap-paadjes: steile paadjes waar soms wel, soms niet traptreden in zijn gezet. Het is een waar doolhof, we zijn weer blij met de gps. Na het klimmetje volgt zo'n zelfde afdaling. Out of the blue verschijnen op een willekeurig moment de gele pijlen van de VdC, en de bordjes van de SL doemen ook weer op. 

De afdaling brengt ons in Bogliasco, alweer zo'n snoepje van een dorpje. Pjotr verleidt me tot strandbezoek. Leuk strandje weer, met pittige golven, veel spelende kinderen én een douche. We frissen er lekker van op. De camping, met de wat dreigende naam Genova Est, ligt nog geen kilometer verderop én 150m hoger, dus er volgt weer een stevig stukje trappaden. Wel autovrij, dus wat ons betreft prima.

We checken vlot in bij de camping en rekenen meteen af zodat we morgen vroeg weg kunnen zonder verder gedoe. Als de tent staat is het tot onze verbazing al 19.15. Ik had om 19.30 gereserveerd bij het camping restaurant dus douchen komt straks wel. 

De antipasti en pizze zijn besteld, samen met water en wijn, laat maar doorkomen zou ik zeggen!