The end....
Dinsdag, Rome
Gisteravond supergezellig gegeten met Marco, Martine en Antonio, kennissen vanuit onze Molise wandelvakantie van twee jaar geleden. Hier een link naar de site van Antonio voor wie wil wandelen in Molise , het is er prachtig! De alcohol die we deze avond drinken komt harder aan dan verwacht, en niet helemaal stabiel klimmen we terug naar ons kloosterhotel.
We slapen lekker en zien vanuit ons bed de zon opkomen boven de Abruzzen in de verte, wat een uitzicht! Ontbijt is in een lichte eetzaal een verdieping lager. Er zijn meer pelgrims: 2 mannen die op de fiets zijn gekomen vanuit Milaan, in 10 dagen.
Vandaag gaan we ons testimonium ophalen in het Vaticaan en kaarsjes aansteken voor de familie. We dalen af naar Trastevere en kunnen nu wel de Santa Maria di Trastevere in. Het is een kerk met prachtige mozaïeken en de oudste Mariakerk in Rome, al in de vierde eeuw gesticht. Ik steek de kaars voor de familie Strijbos hier aan, in de St. Pieter mogen geen kaarsen gebrand worden.
Via de markt op het Campo dei Fiori en het Piazza Navona lopen we naar de Engelenburcht en vervolgens naar de St. Pieter. Er staat al een laaaaange rij. We volgen de aanwijzingen van de Duitser op en gaan rechts van de rij de colonnade in om via de gehandicapteningang naar binnen te gaan. Die geldt namelijk ook voor pelgrims en, zo zien we, zwangere vrouwen. Het werkt: we zwaaien met onze credencials en mogen voor aansluiten bij de security. Dat scheelt al gauw een uurtje wachten op een snel opwarmend plein.
We lopen een rondje door de St. Pieter (we zijn er al eerder geweest) en halen dan ons testimonium bij de bagage- en toiletruimte, niet erg stijlvol maar het werkt wel. Het is een mooi certificaat met de handtekening van een kardinaal.
Dan wandelen we terug naar de Engelenburcht waar we afgesproken hebben met Martine, Marco en Antonio om samen te gaan lunchen, dat is weer lekker en gezellig. Vanavond kookt Martine voor ons, wij gaan vanmiddag op zoek naar lekkere wijn voor bij dat eten.
We appen met M&D en met Karleen, die inmiddels ook binnen is, mogelijk gaan we morgen samen eten.
Nu zitten we uit te buiken in een park en bekijken we al jullie reacties op de blog van gisteren. Dank voor alle felicitaties en complimenten, ze voelen als een warme douche! Ik vind dat we erg veel geluk hebben gehad dat we de tijd, het geld, en vooral de gezondheid en elkaar hadden om deze reis te maken, om nu als held toegejuicht te worden voelt ook wel een beetje ongemakkelijk...
Langzaam schuiven we uit de wandel- en in de vakantiestand, tijd om te stoppen met bloggen dus. Sterkte met het afkicken, en tot ziens in de terugblikblog of liever nog: in levenden lijve als we weer thuis zijn over een week.
Warme groet, Pjotr & Petra
Groeten van Atie en Mario in Sardinië!
Nu heerlijk genieten in Rome. Dat hebben jullie verdiend! Wat een prestatie! Veel plezier en een fijne vakantie.