Claviere - Villar-Saint-Pancrace

Dinsdag

16,8 km, 278 hoogtemeters, top 1860 meter 

Gisteravond gegeten in het dorp. Het was even  zoeken voordat we iets vonden dat open was: Italië op maandag. We schuiven aan bij Semplici Sapori. Een potje linguistisch armpjedrukken begint: de ober praat hardnekkig Engels, ik net zo hardnekkig (een soort van) Italiaans. Aan het eind van het diner gaat hij over op Italiaans: gewonnen 😀!

Lekker eten, na maanden van Franse boerenkost eindelijk echt lekker Italiaans, en hetzelfde geldt voor de wijn.

Het terras waar we eten ligt tegenover het dorpskerkje waar ook een prominente richtingwijzer voor de Via Francigena staat, eens kijken of we morgen ergens een pelgrimsstempel kunnen scoren.

De copieuze maaltijd met Barbera valt niet goed, hij zit me de hele nacht dwars. Dat betekent dat het megaontbijtbuffet ook niet aan mij besteed is, ik beperk me tot veel drinken en fruit. Pjotr geniet er meer van met een eitje en een stuk taart. We hebben de indruk dat we de enige gasten zijn in dit grote hotel: als we vertrekken is de ontbijtzaal alweer dicht. Beetje ongemakkelijk wel, al dat eten alleen voor ons.

We lopen vandaag niet Richting Rome, want we gaan naar het westen, terug naar Frankrijk. We hoppen ergens de grens over en belanden in Montgenevre, waar ik bij het Office de Tourisme pelgrimsstempels haal.

We pikken de GR5 op en dalen door bossen af richting Briancon.  We delen het pad met mountainbikers, gelukkig is het niet druk. Langs het pad staan frambozen, de eerste zijn al rijp, beetje snoepen dus. Het pad begint zowaar nog wat te heuvelen, dat valt altijd tegen als je ingesteld bent op 'enkel afdalen vandaag'. 

Enkele forten van Briancon komen in beeld, en Pjotr probeert er iets van te vangen in het filmpje. Ongelofelijk, hoeveel energie daarin gestoken is in deze omgeving. We zien al dagenlang forten op de hoogste en meest onherbergzame plekken. Het idee was dat ze van daaruit de vijand konden bestoken, helaas bouwde die 900 m hoger zelf een fort, en naar beneden schieten was in de 19e eeuw een stuk makkelijker dan naar boven.

We dalen af naar de eeuwenoude Pont d'Asfeld en klimmen dan naar het centrum. Op een terras in de hoofdstraat lunchen we met salade. Het is hier warm, ruim 30 graden, dat zijn we niet gewend. 

We dalen af naar een park en doen wat research voor de spullen die we zoeken en die ze bij de Decathlon en de Intersport niet in huis blijken te hebben. Tja, dan hoeven we daar dus niet heen. Pjotr vindt wel een winkel die Altra schoenen verkoopt die hij graag wil passen. De winkel ligt op, ik verzin dit niet, de Avenue René Froger. Die is kennelijk heel populair hier. De winkel is echter wegens vakantie gesloten, jammerrr. 

Ik maak een rondje door de LeClerc zodat we vanavond iets te snaaien hebben en morgen en overmorgen van lunch en ontbijt voorzien zijn.

Het is knap warm als we aan de laatste kilometers naar onze B&B beginnen, maar we kunnen het goed hebben. Vervelend stukje route wel, over een smal maar vrij druk weggetje. De B&B wordt aan het oog onttrokken door een bouwplaats die er tegenaan ligt. Binnen valt het wel weer mee, de inrichting is zeer kleurrijk, onze kamer ruim en voorzien van een net zo kleurrijke badkamer.

Het snot en het gehoest is bij ons allebei op z'n retour en de krachten komen terug. Ook noemenswaardig: we hebben allebei totaal geen last van onze kuiten en onze voeten. Voor mij is dat niet bijzonder, voor Pjotr wel. De schoenen waar hij op loopt bieden minimale steun en vragen veel van zijn voeten. Na een gewenningsperiode zijn z'n voeten nu veel sterker geworden en heeft hij er geen last meer van. 

Morgen weer een dag met serieus klimwerk, dat bevalt me beter dan door zo'n grote stad als Briançon heen te sjokken. We gaan dan de Col des Ayes over en beginnen dan echt in het zuiden te komen.