Abbadia Isola - Siena

Woensdag

23,8 km, 562 hoogtemeters, top 358 meter 

Ik maak salade klaar op onze kamer, beetje behelpen maar het lukt. Het nylon AH-groentennetje bewijst weer goede diensten als vergiet. De rest van de avond lekker lezen.

Om 8.45 vertrekken we richting Monteriggioni. Het is een hele optocht van pelgrims: een aantal Spanjaarden, 2 Italianen met 4 (vier!) tekkels en nog wat mensen die we niet kennen. In Monteriggioni lopen we tot onze verbazing Mike en Debbie weer tegen het lijf. Die hebben een lift gekregen vanuit Colle. We drinken samen koffie.

Een rustige wandeldag vandaag: veel landwegen en waar asfalt is, is dat op rustige weggetjes. Het is helder weer, maar de wind is koud en als we in de schaduw pauzeren gaan zowaar de hoodies aan. De herfst nadert! 

We zien een druivenoogstmachine aan het werk: twee verticale armen worden aan weerszijden van een rij druiven geplaatst om er de druiven uit te snijden? schudden? kammen? Via een slurf worden de druiven in een mee oprijdende vrachtauto gespuugd. De romantiek van de druivenpluk is wel verdwenen zo...

Halverwege bij La Villa is een groot Francigenarustpunt. Op de kaart staat-ie enkel als waterpunt aangeven, dus we zijn wat verrast door het ruime aanbod van snacks en drinken daar. We kiezen voor cola en een paar gekookte eieren en schrijven iets aardigs in het gastenboek. En we zetten hun stempel in ons paspoort natuurlijk.

We halen de tekkelmannen in en ik maak een praatje. De blije beestjes trippelen 20 km per dag, als er eentje moe wordt mag die een stukje in de speciale buikdrager. In ostello's zijn ze welkom. Ze lopen van Lucca naar Rome, dus zeker geen flauw stukje! We gaan ze vast nog vaker tegenkomen. 

Rond half 4 zijn we in Siena, waar we via allerlei kruip door sluip door weggetjes Villa Zara bereiken. Daar krijgen we een piepkleine kamer met stapelbed, een gedeelde badkamer en een gedeelde zitkamer. Het is er goedkoper dan de ostello van gisteren, en terecht. Maar goed, Siena is natuurlijk geen budgetbestemming.

We zijn inmiddels bezig met het plannen van de thuisreis. We gaan met de trein terug, dat is niet of nauwelijks duurder dan met het vliegend geboefte en wel zo relaxed en 'groen'. Als je de trein van 7.50u in Rome pakt ben je om 23.07u in Nijmegen, dat is sneller en makkelijker dan gedacht! De overstaptijd in Milaan is echter maar 22 minuten, daar mag dus niets misgaan. We mogen nog een keertje langskomen bij Lida, dat is gezellig, we kunnen de achtergelaten spullen meenemen én we vermijden de krappe overstap in Milaan.

Nu aan de slag met de laatste planningsronde, voor 2 weken, helemaal tot Rome, dus een hele klus!